[ERLICH]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Kapitalisme, egoïsme, politieke correctheid ...

Is het nog verwonderlijk dat sommige jongere generaties zich beginnen af te vragen of het Derde Rijk misschien niet beter was dan de toestand waarin we nu leven?

Volgens sommige mensen die ik over die tijd heb gesproken, waren de moffen nog eerder gentlemen tegenover de bevrijder. Of gaan we er van uit dat Hitler enkel kommer en kwel bracht?
De meeste mensen kregen terug hoop onder het nazisme en zagen de gruweldaden niet, of wensten ze niet te zien. Bedenk ook dat het eigenlijk onrechtstreeks de geallieerden waren, die Hitler aan de macht geholpen hebben. Als Duitsland niet zo zwaar afgestraft was voor WO l en er geen diepe economische crisis was, is de vraag of het nationaal socialisme uberhaupt voet van grond gekregen zou hebben.
Vele Duitse burgers en zogenaamde collaborateurs, Oostfronters en dergelijke, draaiden maar met het syteem mee, zoals nu ook velen met het systeem meedoen en deze mensen nog steeds veroordelen, alsof het grootste criminelen op aarde zijn, omdat het volgens het politiek correct systeem moet.
Een volk is altijd een systeemslaaf. Daarbij zijn de gruweldaden gepleegd door de Russen ook niet min en mogen we misschien blij zijn dat er Oostfronters waren, toen deze ook massaal Duitse vrouwen verkrachtten en afslachtten.
Daarbij stelt niemand zich ook de vraag op welke bestialiteiten de gruwelen van de nazi's een antwoord waren. Het Duitse volk heeft ook geleden in de jaren '30 en '40. Vergeet niet dat het Duitse volk ook slachtoffer was van genocides, in de Danzig Corridor. Het was ook Polen dat eerst Duitsland aanviel en Hitler moest wel reageren. Hij heeft alleen wat overgereageerd, in een zekere zin.
De film "Der Untergang" stelt Hitler niet zo positief voor, maar ik denk dat hij zo controversieel is, omdat hij eens Duitse slachtoffers laat zien. Dode kinderen, bejaarden die verkommeren in een verlaten ziekenhuis en ga zo verder. De führer was niet bekommerd om hen. Hij komt nergens echt sympathiek over in de film. Toch beschouwt men het als gevaarlijk om de gruwel van de andere kant te laten zien. Hoeveel onschuldige burgers zijn er door de Geallieerden levend verbrand door de witte fosforbommen op Dresden?
Voor mij zijn er in en oorlog daarom enkel verliezers langs beide zijden, alhoewel 1 partij zich winnaar noemt en er voordeel uit haalt.
Waarom mochten bij de Nurenbergprocessen er uitdrukkelijk niet gewezen worden op de gruweldaden van de geallieerden? Oké, ze spraken de nazi praktijken niet goed, maar zouden er misschien wel een ander licht op kunnen werpen.
De gruwel van de oorlog mag niet vergeten worden, maar de geschiedenis zou eens en voor goed volledig mogen verteld worden.

U weet toch dat u voor sommige een gevaarlijk persoon bent. Waarom? U denkt zelf na en laat dit niet door anderen in uw plaats doen. Men schijnt vergeten te zijn dat ooit Frankrijk en Engeland na WO2 hebben toegegeven in zekere mate verantwoordelijk te zijn voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog door de opgelegde sanctie's aan Duitsland. Men kan over Hitler geen fatsoenlijk woord zeggen of schrijven of het moet doorspekt zijn met schelde en verwijten. Maar wat men stil zwijgt is wel dat het Hitler is die Duitsland uit het dal heeft gehaald waar die zogenaamde geallieerde van WO1 het hadden ingstopt. Ook waar de toenmalige Duitse politici niet in staat waren van de problemen in Duitsland op te lossen heeft hij dat wel gedaan. Hij heeft gezorgd dat het Duitse volk terug trots en in een zekere welvaart kon leven. Men hoort ook dikwijls dat Hitler niet democratisch was verkozen, één van de zovele leugens. Mischien niet met meerderheid van stemmen maar wel onder wellwillend oog van de toenmalige politici die Duistalnd niet uit de put konden krijgen en moesten toekijken hoe de NSDAP de bevolking achter zich kreeg en toen het gedacht opvatten we laten deze aan de macht ze krijgen het ook niet opgelost en wij zijn van deze NSDAP'ers verlost. Iets waar ze zich lelijk in hebben vergist, hij heeft het opgelost tot spijt van wie het benijd. Of hoe men van schilder/tekenaar een groot politieker kon worden.