Een boycott zal niet veel uithalen, geloof ik. Het klinkt misschien wreed, maar de kinderen die daar werken, lopen niet doelloos op straat, waar ze slachtoffer kunnen worden van allerlei ongure figuren, die hen tot prostitutie of criminaliteit kunnen leiden. Vergeet niet dat vele van die kinderen niet de mogelijkheid hebben om naar school te gaan.
Want, als je die kleren niet meer koopt, zakken de cijfers van die multinationals en die zullen dan juist deze kinderen gaan ontslaan, wat een inkomen, hoe schraal ook, is voor het gezin. Het kind wordt dan een last en de werkzekerheid van de ouders is er dan ook niet.
Het beste lijkt me campagne te voeren naar de landen zelf. Als die arbeiders daar geëmancipeerder geraken en op tafel kloppen voor betere werkomstandigheden en lonen, dan kan er iets gebeuren. Voorlopig onderhouden deze duizenden mensen met hun zware, onderbetaalde arbeid er hun gezinnen mee. Er vloeit zo geld van de multinationals naar die landen. Deze zouden beter zorgen dat er bv scholen zijn om de kinderen naartoe te sturen en het geld dat de multinationals niet aan de kinderen moeten geven, kunnen ze investeren in opslag voor de volwassenen. Pas zo geraken ontwikkelingslanden vooruit.
Als men ze gewoonweg zou boycotten, help je hen niet meteen. Je zou dus beter een signaal sturen naar die arbeiders en de regeringen van hun landen, zodat daar ook vakbonden uit de grond gestampt raken. Die landen zouden ook sociale zekerheid en dergelijk moeten krijgen. Dan pas geraken ze uit de ellende.
|