van erg naar erger
Universiteits-studies hebben uitgewezen dat meer dan de helft van Turkse en Marokkaanse inwijkelingen in België ONDER de armoede-grens leven...
Deze universiteits-studies zijn wel aan enige nuance toe, dunkt mij, net zoals dit soort van studies niet noodzakelijk kloppen voor wat betreft het inkomen van zelfstandigen. Indien de doorsnee-Marokkaan leeft van een vervangings-inkomen (als werkzoekende, levend van een werkloosheids-vergoeding), vermeerderd met kindervergoeding (en het gaat hier dan meestal om x-aantal kinderen), dan wordt de armoede-grens van 770 euro en eurocent-plus al vlug overschreden...). Ik onderschat NIET wat het kost om kinderen op te voeden; ik probeer alleen te nuanceren wanneer de grens van armoede al dan niet bereikt wordt.
De vraag blijft: wanneer zoveel Marokkanen ONDER de armoede-grens leven hier, waarom blijven zij dan naar Europa (België) komen ?
Als ik moet kiezen in honger te leven in aan warm klimaat (zonder etra-uitgaven voor verwarming) of in een overwegend koud klimaat, dan weet ik het wel. Dus ofwel schort er wat met de voorlichting vanwege Europa tegenover landen als Marokko (dat Europa niet het paradijs is dat zij denken dat het is), ofwel komen Marokkaanse burgers alleen hierheen omdat de sociale zekerheid hier zoveel beter is. Een zekerheid die langzaam maar zeker uitgemolken kan worden... Ter vergelijking: Turkse, Congolose, Zuid-Amerikaanse, Aziatische burgers komen OOK hierheen, met de bedoeling hard te werken en een toekomst uit te bouwen (de sociale voordelen die er zijn te ontvangen maar er ook belasting voor te betalen, in return). Marokkaanse burgers komen enkel hierheen om de sociale voordelen en voor de rest om de modale Belgische burger te provoceren, zoals wel duidelijk blijkt als u leeft in wijken zoals de Antwerpse ghetto's...
Het probleem blijft dus: is de modale Antwerpenaar racist ? Of is hij enkel realistisch tegenover een probleem dat al meer dan 40 jaar bestaat en waarvoor (vooral linkse) partijen de ogen sluiten ?
|