Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MARE
Kijk, EFL, ik vertrouw je en kan respect opbrengen voor je. Indien je een verborgen agenda hebt, dan neem ik die erbij, want uiteindelijk stoort mij dat niet. Niettemin blijf ik daareomtrent twijfelen. Ik hoop dat dat mag.
|
Uiteraard mag je daaraan blijven twijfelen, mij stoort jouw twijfel evenmin. Zo lichtgeraakt ben ik nu ook weer niet hoor. Ik heb al meermaals betoogd dat enige twijfel zelfs gezond is: twijfel zet aan tot voorzichtigheid. En als jouw twijfel je dus aanzet tot een voorzichtige discussie, dan ben ik de laatste die daar iets op tegen heeft.
Wat betreft je twijfel kan ik je alleen maar zeggen dat elke vorm van bekeringsijver me vreemd is. Ik hoef je mijn manier van geloofsbeleving niet opnieuw te gaan uitleggen, dat deed ik al eerder. Enkel wens ik te benadrukken dat het zwaartepunt daar ligt op
getuigen en helemaal niet op
overtuigen. Het verschil ligt hem daarin dat wie
getuigt van zijn geloof al blij is dat er naar hem geluisterd wordt, en dat hij een eventuele afwijzing van zijn betoog geenszins met rancunes beantwoordt, zelfs niet met teleurstelling.
Dit gezegd zijnde, stel ik voor de discussie te hervatten op het punt dat zij m.i. doodgelopen is. Met name ons meningsverschil over wat tot de inhoud van het onderwerp van gesprek behoort en wat niet. Ik verwijs je daartoe naar één van mijn vorige bijdragen, waaruit ik hier eventjes citeer:
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco
De hele ellende in dergelijke discussies, Mare, is dat elke gesprekspartij zélf wil bepalen wat inhoudelijk is, en wat niet. Alleen daarover al verschillen jij en ik duidelijk van gedachte.
Mag ik jouw inhoud als volgt samenvatten: de islam en alle problemen die hij meebrengt?
Mag ik daaraan mijn inhoud toevoegen, waarbij ik uitdrukkelijk zeg dat ik jouw inhoud niet (volledig) wil ontkrachten en hem zelfs deels onderschrijf? Dat maakte toch ook mijn discussie met Lincoln duidelijk, dacht ik.
Wat precies voeg ik dan toe? Heel eenvoudig: de stelling dat er teveel met twee maten en twee gewichten wordt gewogen; zowel moslims als niet-moslims maken er zich schuldig aan. Het was in dit kader dat ik me afvroeg waarom jij er kennelijk wel (eventjes?) in slaagde om je aanvankelijke antipatie mijnerzijds te overstijgen, terwijl je dat niet wilde jegens bvb. Lincoln. Enkel maar omdat hij moslim is, en ik niet?
|