Los bericht bekijken
Oud 22 oktober 2006, 19:35   #45
Dimitri
Perm. Vertegenwoordiger VN
 
Geregistreerd: 5 november 2002
Berichten: 12.386
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door evilbu Bekijk bericht
Sterker nog... het plan van VRT-baas Tony Mary om Flikken aanvankelijk eerst digitaal (lees : te betalen) beschikbaar te stellen was een van de redenen om hem buiten te gooien. ... (Hoewel Flikken in "mijn stad" is, vind ik het wel niet zo goed, flauw geacteerd reclamefilmpje voor eengemaakte politie)
Dat ging geloof ik over digitale televisie. Ik heb het vooral over het beschikbaar stellen via internet. Ik snap echt niet waarom de VRT niet net als de publieke omroep de tv-programma's op internet zet, om ze zo te kunnen terugkijken of - en dat vind ik heel prettig - ze alsnog te kunnen bekijken als je ze op tv gemist hebt.

Over Flikken als serie zijn we het ook eens.
Citaat:
Ik moet eigenlijk zeggen dat het niet in mij opkwam dat je het schoolplein niet bij de school rekent. Dat leerlingen zouden mogen roken BINNEN is echt onvoorstelbaar. Neen, bij ons mocht het nergens (leerkrachten deden het dan wel ). Om niet-rokende leerlingen (sommigen maar elf jaar) de kans te geven een luchtje te scheppen op het schoolplein... en om het schandalig oprukkende rookgedrag bij piepkleine kinderen enigzins te beperken.
Leraren mogen ook niet binnen roken. In de wet is inmiddels het recht op een rookvrije werkplek vastgelegd, waardoor je nergens meer binnen mag roken (niet in openbare ruimtes en niet bij bedrijven), alleen nog in de horeca.

Citaat:
Hoe groot moet ik me "zeer grootschalig" voorstellen? Mijn middelbare school ( de zes jaren tesamen) had ongeveer 1000 leerlingen.
Oh, in de regio Rotterdam zijn er locaties waar 2000 tot 3000 leerlingen rondlopen. Je kunt dan moeilijk nog van een school spreken, het is meer een leerfabriek waar leerlingen een nummer zijn.

Duizend leerlingen vind eigenlijk wel de uiterste grens. Liefst nog een stuk kleiner.

Citaat:
Vanop de bankjes dingen zitten roepen heb ik ze toch ook al zien doen in het Vlaams Parlement (onder andere toen de koning Albert II zich negatief had uitgelaten over het separatisme, en dan gebruikten ze constant de term "de onverkozen leider" )
Nou, laten we zeggen dat het Vlaams Parlement dan een middenpositie inneemt tussen de Belgische Kamer en de Tweede Kamer in NL.

Citaat:
Ja maar dat is toch eigenlijk normaal? Ik zeg normaal, maar daarom niet goed? Zowel in België als in Nederland is er een twee kamer systeem waarbij de samenstelling van de belangrijkste van die kamers ook de samenstelling van de regering bepaalt. Wat is dan eigenlijk het verschil tussen uitvoerende en wetgevende macht? Als je dat vergelijkt met de VSA of Frankrijk : daar heb je een president en een parlement die op verschillende tijdstippen worden verkozen (zo zijn er binnenkort in de VSA Senaat en Kamer verkiezingen, terwijl de president nog twee jaar kan aanblijven). Waarom is dat bij ons anders? (Toch niet omdat wij een koningshuis hebben hoop ik? )
De uitvoerende en wetgevende macht zijn in zekere zin wel met elkaar verbonden. Zeker als alles wat in de wetgevende macht mag gebeuren vooraf in uitvoerende macht wordt bepaald, zoals in België het geval is (partijen stemmen altijd volgens een dichtgetimmerd regeerakkoord en wat niet in het regeerakkoord staat gebeurt ook niet). In Nederland wordt er de parlementariërs iets meer vrijheid gegund, hoewel zij ook hier natuurlijk niet de regering in gevaar mogen brengen met te controversiële voorstellen.

In het ideale geval zouden uitvoerende en wetgevende macht volledig gescheiden moeten zijn. Maar dan zou de regering moeten bestaan uit technocraten en dat is politiek weer moeilijk te verantwoorden.

Citaat:
Ik had het eigenlijk vooral bedoeld op de Belgische politiek . De Nederlandse politiek is misschien iets eenvoudiger (niet dubbel-federaal zoals België) maar ik zou toch graag willen begrijpen hoe het hier werkt. Je hoort zoveel in de media praten over die politieker doet dit, wil dit, zegt dit, kan dit... het is pas als je begrijpt wie waar en wanneer over wat stemt dat je een politieker kan evalueren.
Dat is waar: de Belgische politiek is voor de gewone burger te ondoorzichtig. Maar ja, dat krijg je als de staatsinrichting en elke wijziging daarin alleen het resultaat kan zijn van ingewikkelde compromissen waarin iedereen zich moet kunnen vinden.

Citaat:
Ja logisch... maar ook onpraktisch? Wat als de Kamer en Senaat een totaal verschillende samenstelling( Kamer bijvoorbeeld PVDA en Senaat liberaal). Bij ons kan je er nog enigszins van uitgaan dat de kiezer te "tam" is om zoiets speciaals te doen met zijn beide formulieren tegelijkertijd (hoewel : je KAN het doen en ik heb het al gedaan, als het systeem daar niet tegen kan moeten ze maar geen twee formulieren geven he? ) maar bij jullie zit er ook nog tijd tussen, en als de kiezer tegen die tijd veranderd is van mening door bepaalde gebeurtenissen....
Het is wat lastiger met wetgeving, maar niet onoverkomelijk, juist omdat er niet altijd coalitie-tegen-oppositie wordt gestemd. Het klinkt misschien vreemd als je zo'n systeem gewend bent, maar in NL gebeurt het niet zelden dat oppositiepartijen de regering steunen en regeringspartijen met de oppositie meestemmen. In een volwassen democratie moet dat kunnen. De regering zal in NL bij wetsvoorstellen dus veel eerder geneigd zijn om een grotere consensus te zoeken dan alleen de regeringspartijen, wat de aanvaardbaarheid van wetten in de samenleving ook vergroot.

Ik denk trouwens niet dat het ooit al is gebeurd dat de regering geen meerderheid had in de Eerste Kamer, omdat de meerderheid daar meestal wel ruim genoeg voor is. Maar wie weet, gebeurt het volgend jaar wel.

Citaat:
Maar bij jullie is het dus niet zo dat een bepaald gebied een op voorhand vastgelegd aantal vertegenwoordigers heeft?
Nee. Het is dus ook niet zo dat elke kieskring een vast aandeel Kamerleden 'levert', het kan best zijn dat het ene gebied oververtegenwoordigd is en het andere ondervertegenwoordigd. Of zelfs helemaal niet vertegenwoordigd, maar daar houden de partijen meestal wel rekening mee bij het opstellen van de kandidatenlijst (waarvan de volgorde tegenwoordig bij alle grote partijen door de leden wordt vastgesteld).

Citaat:
Bij ons heeft bijvoorbeeld mijn provincie Oost-Vlaanderen 20 van de 150 zetels :
http://verkiezingen2003.belgium.be/e...ble_e3026.html

De kandidaten op mijn lijst moeten ook wonen in mijn provincie.
Mag je dan nog wel zeggen dat Nederland meerdere kieskringen heeft?
(Persoonlijk vind ik het systeem met kieskringen niet zo goed, voor federale kan ik het begrijpen omdat we met twee volkeren zijn, maar voor het Vlaamse Gewest... waarom kan ik niet stemmen op Leterme gewoon omdat ie in West-Vlaanderen woont? Waarom kan ik op de Gucht stemmen en een Antwerpenaar niet? Alsof die naar het Vlaams Parlement gaan om de belangen van hun provincie te verdedigen?)
Je moet het onderscheid maken tussen een districtenstelsel waar de zetels per district verdeeld worden, en een evenredigheidsstelsel waar dat landelijk gebeurt. In Vlaanderen bestaat in feite een meervoudig districtenstelsel: de districten zijn de provincies en meervoudig wil zeggen meerdere zetels per district. In GB en Frankrijk hebben ze een enkelvoudig districtenstelsel: één kandidaat per district. In Nederland bestond er tot 1918 ook een enkelvoudig districtenstelsel, waarbij een kandidaat overigens wel de absolute meerderheid moest behalen (net als in Frankrijk, dus met een tweede ronde als geen van de kandidaten meer dan 50% krijgt), wat in GB niet het geval is (daar krijgt gewoon de kandidaat met de meeste stemmen de zetel, al komen er vijf kandidaten op waarvan er vier elk 19,9% en eentje 20,4% haalt, dan krijgt die met 20,4% gewoon de zetel). Sinds 1918 heeft Nederland dus een evenredigheidsstelsel. Het bestaan van kieskringen doet er sindsdien niet zoveel meer toe, het is alleen belangrijk voor het verdelen van de zetels over de kandidaten BINNEN een partij voor het geval een partij verschillende lijsten per kieskring zou hebben.

Ik vind eerlijk gezegd de relevantie van een Kamerlid uit de 'eigen regio' ook niet zo groot. Als ik als Rotterdammer op iemand uit Noord-Brabant wil stemmen, dan moet dat gewoon kunnen. Het gaat immers om de kwaliteit en niet om de afkomst. Maar het Nederlandse systeem zorgt er wel voor dat er heel wat Kamerleden nauwelijks bekend zijn, omdat ze geen persoonlijke campagne hoeven te voeren in een bepaalde regio. Daarom is er al voorgesteld om het kiesstelsel te veranderen en mensen voortaan ook een tweede stem op een aparte lijst met regionale kandidaten te geven. Maar voorlopig is daar nog geen meerderheid voor, al was het maar omdat dat de verkiezingen een stuk ingewikkelder maakt en ze nu juist zo eenvoudig te begrijpen zijn.

Citaat:
Nu ben ik verward! Ik ben altijd geïnteresseerd in de mathematische werking van die systemen Ik heb http://en.wikipedia.org/wiki/Hare_quota bekeken, maar (en dat schreef ik ook op Talk page) ik vind het niet zo goed. Zo is hun kiesdeler een natuurlijk getal (wat echt niet realistisch is, en een educatief voorbeeld laat dingen niet door toeval eenvoudig uitkomen). Is het niet zo dat men de stemmen door kiesdeler deelt, naar BENEDEN afrondt om zetels toe te kennen, en dat men nadien de N overgebleven zetels toekent aan de N partijen met het grootste getal na de komma in die breuk? Of is dat de "pure Hare" zonder d'Hondt?
Dat is inderdaad de pure Hare, oftewel de methode-Hare-Niemeyer, oftewel het systeem van de grootste overschotten. In Nederland bestaat een combinatie van Hare en D'Hondt, dus in feite de methode-Hare-D'Hondt, oftewel een kiesdeler (Hare-quotum) gecombineerd met een systeem van de grootste gemiddelden voor de restzetels (D'Hondt).

Voor de zetelverdeling in Nederland wordt dus eerst de kiesdeler bepaald (totaal aantal geldige stemmen gedeeld door het totaal aantal zetels). Vervolgens wordt het aantal stemmen voor elke partij gedeeld door de kiesdeler om voor elke partij het aantal 'volle zetels' te bepalen. De dan nog niet verdeelde restzetels worden vervolgens verdeeld volgens de methode-D'Hondt (aantal stemmen voor elke partij gedeeld door het aantal volle zetels + 1).

Daarnaast zijn er in Nederland ook lijstencombinaties mogelijk. Dit is een combinatie van twee of meer afzonderlijke lijsten (géén kartels dus!), welke ook op de stembrief/stemmachine staat vermeld. Bij de komende Tweede Kamerverkiezingen zijn er twee lijstencombinaties: tussen SP en GroenLinks en tussen ChristenUnie en SGP. Bij een lijstencombinatie worden de stemmen van de partijen binnen de combinatie als een geheel behandelt. Zij doen dus als één partij mee bij het verdelen van de volle zetels én van de restzetels, waardoor ze gezamenlijk meer kans maken om zetels te bemachtigen. Pas na het verdelen van alle volle zetels en restzetels over de verschillende partijen en lijstencombinaties, worden de zetels BINNEN de lijstencombinatie verdeeld. Dit gebeurt op basis van de methode-Hare-Niemeyer, dus met een speciale (lijsten)combinatiekiesdeler voor de volle zetels en de methode van grootste overschotten voor de evt. restzetels. Daardoor kan het gebeuren dat de ene kleine partij in een lijstencombinatie meer zetels haalt dan een andere kleine partij die evenveel of zelfs iets meer stemmen heeft behaald maar geen lijstencombinatie heeft afgesloten.
Sommigen zullen het oneerlijk vinden, maar ja, het wordt wel vooraf aangegeven en elke partij heeft de mogelijkheid een lijstencombinatie af te sluiten. Het doel van zo'n lijstencombinatie is ook niet zo oneerlijk: partijen van gelijke strekking de gelegenheid geven samen te werken, omdat ze liever restzetels aan elkaar dan aan een partij met volledig andere denkbeelden willen geven.
Dimitri is offline   Met citaat antwoorden