Oorspronkelijk geplaatst door John Stufflebeam
De zaak is een stuk simpeler dan dat. Gemeentebesturen, provinciebesturen, deelregeringen en federale regering stellen hun begroting voor het volgend jaar op dezelfde wijze op:
- De burgemeester en de schepenen berekenen hoeveel geld ze binnenkrijgen, en hoeveel ze willen uitgeven. Als die inkomsten en uitgaven niet in evenwicht zijn, dan zoeken ze wat meer inkomsten, of geven ze wat minder uit, of gaan ze lenen. Met die begroting trekken ze naar de gemeenteraad. Als het wat meezit wordt die begroting goedgekeurd.
- Leterme en de Vlaamse ministers doen net hetzelfde. Hier stemt het Vlaams parlement over de begroting.
- Verhofstadt en zijn regering stellen de federale begroting op. Hier stemt de Kamer over de begroting.
Sommige regeringen of gemeentebesturen geven meer geld uit dan hun inkomsten toelaten. Dat vangen ze op door te lenen.
De federale regering doet dat systematisch. De regering Verhofstadt gaf bv in 2005 46.636,6 miljoen euro uit, de ontvangsen bedroegen dat jaar 44.922,2 miljoen. Er was dus een tekort op de federale begroting van 4.059,2 miljoen (4.059.200.000 €, afgerond vier miljard). De cijfers voor de andere jaren zijn vergelijkbaar.
Na het opstellen van al die begrotingen, moet er nog een rapportje voor de EU geschreven worden. De EU wil controleren of haar lidstaten niet teveel uitgeven, en dus teveel moeten lenen.
Alle Belgische begrotingen van alle overheden moeten daarom opgeteld worden: steden, gemeenten, provincies, deelregeringen, federale regering en sociale zekerheid (die uiteraard niet tot de federale begroting behoort). Dat optellen moet volgens bepaalde regels gebeuren, en eventuele tekorten mogen dus niet te hoog liggen.
Voor België is er al jaren een evenwicht: het systematisch tekort van de federale regering (Verhofstadt) wordt geneutraliseerd door de overschotten van enkele andere regeringen, voornamelijk de Vlaamse (Leterme).
Vervelend voor Verhofstadt. Dus vertelt hij het niet. Zijn regering stelt de federale begroting op, met het gebruikelijke deficiet. Daarop trekt de premier naar de Kamer, en zegt daar: "de begroting is in evenwicht".
Dan heeft hij het enkel over de opgetelde begrotingen van Tobback, Janssens, Di Rupo, Leterme, Picqué, en jawel, ook die van Verhofstadt.
|