Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door M60
De regel is vrij simpel; de democratie beslist over alles waarover ze wil beslissen. Als de bevolking van een land beslist dat alle mensen die in februari geboren zijn hun theekopje linkshandig moeten vasthouden, dan is dat ziekelijk bemoeizuchtig, maar dan is dat niet 'ondemocratisch'. De mate waarin een staat zijn burgers controleert heeft strikt genomen niets te maken met de bestuursvorm van die staat (al is bovenstaande verplichting natuurlijk waarschijnlijker in een dictatuur dan in een democratie).
|
Uiteraard is de regel dat democratie moet kunnen beslissen over alles waarover ze wil beslissen. Maar toch blijf je met paradoxen zitten als je hier stopt. Theekopjes totdaartoe, maar wat als de meerderheid vindt dat ze ook mag beslissen wat jij mag schrijven, zeggen en denken, welke religie je moet aanhangen, enz...? Als de meerderheid zou beslissen dat iedereen moslim moet worden, enkel nog de koran mag lezen, enz, is dat dan niet 'ondemocratisch' in de zin dat het getuigt van een gebrek aan civicness? Is het niet zo dat je naast gelijkheid op het politiek-bestuurlijke niveau ook nood hebt aan
onvoorwaardelijke vrijheid op het vlak van ideeën? En dat een democratie dus pas volwaardig democratie kan genoemd worden als ze gedragen wordt door een cultuur die de grens tussen beide sferen respecteert?
Kortom: ik geloof niet dat je het democratisch gehalte van een gemeenschap enkel kan afmeten aan de manier waarop de instellingen georganiseerd zijn. Democratie moet ook van onderuit gedragen worden door de burgers. Zij vormen immers net de essentie van democratie: zij heersen, en niet één of andere elite. En ik geloof dat dankzij het eroderen van de verzuiling en de groeiende individualisering een echte volwaardig democratie in ons land evengoed gedragen kan worden als in Zwitserland. Veel meer alleszins dan de huidige particratie, die op den duur enkel nog gesteund wordt door de particraten zelf - spijtig genoeg net diegenen die de touwtjes in handen hebben
