Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door largo_w
Inderdaad je knokt je weg naar boven op! De eerste die je in de weg komt verdrink je want hij heeft dezelfde ambitie of jij en zal niet aarzelen om jou te verdinken...
Een elite die u kiest  die is goed!
"slijmen" an sich is inderdaad wel een onderdeel van het "managen" maar dat heeft niks te maken met vriendjespolitiek!
Met uw idee van "slectie" moet je mij wel eens uitleggen hoe het komt dat binnen de hir's er voor dat ze afgestudeert zijn al 50% aangenomen zijn? |
Het is uiteraard zo dat je amibitie moet hebben om aan de top te raken. Anders kom je er niet. Maar in eerste plaats wordt uw lancering al bepaald door de plek waar je geboren bent. In welke kring ben je geboren? Welke papa heb je? Dat leidt je in eerste plaats naar de universiteit. Degenen die er echt voor moeten knokken om op de universiteit te raken, ondanks alle tegenslagen in hun leven, die krijgen dan uiteindelijk een kans om hen ook op te werken naar dergelijke elites. Maar hebben het heel wat harder te verduren dan het geboren establishment. Als zij eenmaal afgestudeerd zijn hebben zij misschien een Prof. aan hun kant om een goed woordje te doen op de arbeidsmarkt en als ze er tijd voor gevonden hebben naast hun studentenjobs, wat vrienden uit het verenigingsleven. Het geboren establisment heeft een hele vertakte familie met uitgebreide connecties achter zich staan. Die hebben al plaatsjes gereserveerd twee jaar vooraleer hij afstudeerde. Als ze dan beginnen werken dan is het laatste wat ze willen de anderen verzuipen, het is namelijk van hun reputatie en connecties dat ze afhankelijk zijn. Degenen met de beste connecties die kunnen klimmen en leren veel bij, de rest wordt in een kantoor opgesloten en blijft hangen. Ze kriijgen ook wel wat opslag en promotie om koest gehouden te worden. Ze krijgen een wortel voor de neus, waar ze na 40 jaar eens echt in mogen bijten. Ze worden gewoon gebruikt. Een medogenloze egoïst kan wel opklimmen als hij het verstandig aanpakt, maar dan beschouwt u goedheid als een teken van zwakte, gezien u zegt dat enkel de sterksten kunnen opklimmen. En als u slijmen en connecties vergaren als een talent ziet, dan heeft u een beperkt beeld van wat talent juist dient in te houden. U kan uw weg naar de top praten als u een grote mond heeft, maar naar echte managing-skills wordt bitter weinig gekeken. Nochthans, kunnen ze er eentje met inzicht, strategie en logisch denkvermogen uit z'n kantoortje plukken en aan te top plaatsen. Dan komen de mensen naar hem en hoeft hij zelf geen connecties te vergaren. Zou dat geen betere benadering zijn? Of verkiest u dan de omgekeerde weg? Eerst connecties en dan werk? Of eerst talent en dan werk en connecties?