Is een geloof (of het nu in religie of in een tendens van de burgers is) een voldoende basis om een wet op te bouwen?
Is een bevraging van die burger geen betere basis, i.p.v. uit de hoogte te veronderstellen wat wij willen?
Citaat:
that reunited Europe intends to continue along this path of
civilisation, progress and prosperity,
|
Vooruitgang is mij te vaag.
Vooruitgang inzake wat?
Materiële welstand?
Mobiliteit?
Technologie?
Is vooruitgang steeds een goede zaak, een axioma, een conditio sine qua non voor een betere maatschappij?
Citaat:
|
for the good of all its inhabitants, including the weakest and most deprived;
|
Als beschaving, voorspoed dan op ieders weg horen te liggen, waarom dan expliciet de zwakken en behoeftigen benadrukken?
Iedereen is iedereen.
Of wordt hier reeds op voorhand een 'gelijkere' categorie mensen gecreëerd, m.a.w. de deur opengehouden voor neo-racisme en (positieve) discriminatie onder een wettelijk sausje?
Citaat:
that it wishes to remain a
continent open to culture, learning, and social progress;
|
Dit kan ik laten passeren.
Citaat:
and that it wishes
to deepen the democratic and transparent nature of its public life,
|
Een goed begin ware om iedereen te informeren over deze wet die ons uiteindelijk van bovenaf opgedrongen wordt, zonder dat er ook maar één individu, dat niet tot de kaste van wetgevers behoort, enige inspraak in heeft.
Citaat:
and to
strive for peace, justice and solidarity throughout the world,
|
Zeer nobel.
Wat dit laatste (throughout the world) hierbij komt doen, is me een raadsel.
Gaat het om een Europese grondwet of een belerend document voor de hele aardkloot?