De broeikasapocalyps komt politici erg goed uit
De negatieve gevolgen van de opwarming van de aarde zouden erger worden dan die van de twee Wereldoorlogen. Die onheilsverwachting over het klimaat komt politici die zich willen profileren wel erg goed uit.
Simon Rozendaal
De weersvoorspellingen worden steeds uitzinniger. In de bioscoop predikt momenteel Al Gore hel en verdoemenis als het broeikaseffect niet wordt bedwongen. En gisteren kwam daar de Britse premier Tony Blair bij, die het rapport van een voormalig Wereldbankeconoom aangreep om een Jeroen Bosch-achtig tafereel te schilderen. De kosten voor de economie zouden oplopen tot 5,5 biljoen euro. En de opwarming van de aarde wordt erger dan de twee Wereldoorlogen en de grote depressie samen.
Poeh poeh, laten we het hoofd alstublieft koel houden.
De aarde warmt lichtjes op. Dat is een feit. We weten niet precies waardoor dat komt. Volgens Blair is het bewijs dat de mens dit veroorzaakt 'verpletterend', maar dat is niet waar. Zelfs de IPCC-rapporten van de organisatie van de Verenigde Naties die achter de broeikashetze schuilgaat, staan bol van de onzekerheden, de mitsen en maren.
Blair baseert zich op een rapport van een econoom die over klimaatverandering schrijft. Nu hebben klimatologen al de grootste moeite om klimaatverandering te begrijpen, laat staan economen.
Opwarming heeft bovendien niet alleen negatieve economische gevolgen. Enkele decennia geleden al wees de Russische geleerde Budyko erop dat een eventuele opwarming voor veel noordelijk gelegen landen goed zal uitpakken: zo gaat de graanproductie in Rusland vermoedelijk stijgen omdat gebieden die eerst niet voor landbouw in aanmerking kwamen dan wel geschikt worden.
Een feit is ook dat de maatregelen die moeten worden genomen om de uitstoot van het broeikasgas CO2 te beteugelen een flinke aanslag op de wereldeconomie betekenen. Er zullen ongeveer twintig Kyoto-verdragen nodig zijn, er gaat miljarden euro's subsidie in onrendabele windmolens gestopt worden, er wordt een immense bureaucratie opgetuigd die toeziet op de handel in emissierechten.
‘There is no such thing as a good Apocalypse now and then,’ schreef de Britse
Economist eens. Vrij vertaald: er gaat niets boven een lekkere onheilsverwachting, vooral voor politici die zich willen profileren.