Bij mij zal de situatie zijn dat ik Nederlands praat in Vlaanderen, maar in Wallonië probeer een woordje Frans te klappen. Word ik in Vlaanderen (dus Brussel) met een totaal Nederlandsonkundig persoon geconfronteerd (aangezien de Franstaligen intellectueel toch niet in staat zijn om Nederlands te leren en tweetalig te zijn in België komt dit behoorlijk vaak voor
), zal ik overschakelen op het Engels. Dan ben ik niet meer de boerenpummel die weiger "la langue de Voltaire et de la syphilisation" te spreken, maar hij die in zijn koeterwaals weiger dé Engelse wereldtaal te spreken.
Want ondanks belgifistische nonsens zal een Franstalige altijd Frans proberen te spreken, ook al kan hij Nederlands.