Ik vind het echt een beetje bedroevend.
Ik had gedacht om met mijn artikeltje een vinnige discussie uit te lokken, maar het ontaardt hier in een spelletje moddercatch.
Willen jullie mekaars vuile was uithangen, dan is dat niet echt mijn probleem, maar betrek er mij dan liever niet zonder reden in.
Iedereen weet hier best dat ik Geert Bourgeois en zijn partij véél te Vlaamsgezind en te autoritair vind om ook maar een gram sympathie voor op te brengen. Hun officieel standpunt i.v.m. België gaat lijnrecht in tegen wat ik persoonlijk wens.
Hun officiëel standpunt over directe democratie is zo elitair en minachtend tegenover hun kiesvee dat ik ervan over mijn nek ga.
Mij dus aanwrijven dat ik GB zou zijn, dat is er vér over.
Jullie zijn gewoon slachtoffer van het particratische denkpatroon en van wat jullie onder partijtucht verstaan.
Eens iemand omwille van één programmapunt sympathie betuigt, zou hij voor de rest onvoorwaardelijk achter een partij moeten staan en vervolgens de grootste derrie kritiekloos slikken en de partij tot in het absurde verdedigen.
Dat is nu net waarom ik nooit zou toetreden tot een partij.
Ik kan BuB's Belgicisme hogelijk waarderen, maar de rest van hun standpunten zijn me te bruin gebakken.
Voor de N-VA heb ik geen gram sympathie, maar dat neemt niet weg dat ze onterecht door de kiesdrempelwet bestolen zijn. Door dit te beklemtonen wordt ik plots als N-VA'er en godbetere het zelfs hun voorzitter gebrandmerkt. Waar zijn jullie droeve gedachten?
Ik sta in een positie om te prijzen wat me zint, maar af te breken wat ik dégoûtant vind, zonder de zweep van de partijtucht of het zwaard van de zwijgplicht achter me aan.
Welk partijlid zit zo comfortabel?