Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Percalion
Dr. Strangelove; laatst heb ik een interessant artikel gelezen waarin men stelde dat de standaardtheorie over civil society niet blijkt te kloppen in een aantal Arabische regio's.
Daar is het immers zo dat de machtsgreep van het radicaal islamisme niet gepaard gaat met het overnemen van de staat, maar met het overnemen van die civil society.
De case study was Egypte, waar de staat verzwakte (denk aan de nederlagen in een aantal militaire en andere internationale conflicten) en zo een pre-revolutionair stadium inluidde. (De meeste revoluties worden voorafgegaan door een verzwakking van het staatsapparaat etc.).
In plaats van een omverwerping werd echter de civil society zodanig "overgenomen" door de radicale moslims dat zij nu een ontzettend grote invloed uitoefenen, zodat we kunnen stellen dat ze de staat "vervangen".
|
Inderdaad, de Moslimbroederschap (al-Ikhwan) is er in geslaagd om de Egyptische civil society grotendeels over te nemen. Iets gelijkaardigs deed Hamas in de Palestijnse gebieden en Hezbollah in Zuid-Libanon: het opzetten van sociale netwerken, eigen onderwijs en mediakanalen, liefdadigheid, ... Deze organisaties waren hier toe in staat door de zwakke positie van de staatsstructuren, maar ook door het gebrek aan een democratisch-seculiere oppositie, die haar eigen civil society-organisaties had moeten oprichten als tegenwicht voor de autoritaire staatsstructuren.
Door de IMF-criteria was het Egyptische regime verplicht om voedselsubsidies op te heffen, wat leidde tot broodrellen in Caïro in de jaren '80 en de versterking van de positie van de islamradicalen. De militaire nederlagen tegen Israel hadden voordien inderdaad ook al de positie van Nasser en zijn opvolgers verzwakt.
De civil society-theorie, ontwikkeld door De Tocqueville en geactualiseerd door Putnam, is volgens mij dus inderdaad geen ijzeren dogma dat altijd en onder alle omstandigheden evenzeer geldig zou zijn.