In de 20-ste eeuw waren er twee mensonwaardige, moorddadige, politieke stromingen. Enerzijds het communisme. Anderzijds het nazisme en het fascisme. Deze stromingen hebben vele tientallen miljoenen onschuldige slachtoffers gemaakt.
In de 21-ste eeuw zouden nieuwe ideologieën, als ze zich tot hun extreme vorm zouden kunnen ontwikkelen, wel eens zeer gevaarlijke vormen kunnen aannemen.
Het multiculturalisme is in feite een utopie, die qua utopisch gehalte best wel vergelijkbaar is met de utopie die het communisme was. Een harmonische, evenwichtige, stabiele, multiculturele maatschappij is niets meer of minder dan een illusie. Hoe betreurenswaardig het ook moge zijn, het minste incident kan de vlam in de pan doen slaan op een zodanige wijze dat de gevolgen niet meer te overzien zijn. Over het democratisch gehalte van het multiculturalisme kunnen ernstige vragen worden gesteld. Kritiek wordt nauwelijks geduld. Al wie niet onvoorwaardelijk voor is, wordt op een niet al te fraaie wijze gebrandmerkt. De vrije meningsuiting dienaangaande wordt meer en meer aan banden gelegd. Indien deze ontwikkelingen zich onverkort zouden verder zetten, dan zouden we wel eens kunnen afglijden naar een zeer autoritaire situatie. In zijn extreme vorm zou het multiculturalisme wel eens kunnen uitgroeien tot een zeer totalitair stelsel. Waakzaamheid is dan ook ten zeerste geboden.
In plaats van een onrealistische illusie te koesteren, zou er beter worden gestreefd naar een vreedzame coëxistentie tussen de diverse bevolkingsgroepen waarbij er de nadruk wordt op gelegd dat er aan de westerse waarden niet te tornen valt en dat misbruik van onze gastvrijheid geenszins kan worden geduld.
Ook het groene gedachtegoed zou wel eens kunnen ontaarden in een niets ontziend eco-fundamentalisme. De laffe moord op Pim Fortuyn door milieu-extremist Volckert Van Der Graaf is daarvan een duidelijke indicatie. Ook hier op het forum kunnen vragen worden gesteld bij de verbetenheid waarmee sommigen alle zonevreemde woningen met de grond zouden willen gelijkmaken, zonder zich daarbij te bekommeren over de menselijke en sociale drama's die daarmee zouden gepaard gaan. Ook kritische noten over het verdrag van Kyoto worden hier niet bepaald gesmaakt.
In zijn extreme vorm zou het ecologisme zich wel eens kunnen ontwikkelen tot een “groene khmers”-achtige ideologie waarbij de mensen brutaal gedwongen worden om hun welvaart drastisch in te krimpen, en waarbij elk als niet-ecologisch beschouwd gedrag op een meedogenloze, repressieve manier zou worden aangepakt. Ook hier is waakzaamheid op zijn plaats.
|