Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jaani_Dushman
Dat die eens Nederlands leren, nondezju! 
Als ik met Erasmus naar Madrid ga, zal ik toch ook Spaans moeten leren. (En de grootte van de taal is ook geen argument, want Spaans wordt in Europa slechts door 30 miljoen mensen gesproken, en Nederlands door 25 miljoen).
De universiteit moet er zijn voor héél het volk, en niet enkel voor een paar carrièrebeestjes die zo snel mogelijk in een multinational willen gaan werken. Onderwijs aan de universiteiten kan dus enkel in de volkstaal geduld worden. |
Nja, de praktijk is vaak ook anders hoor. De precieze regelgeving verandert vaak en is vaag. Wie beslist? De prof? De studenten?
Vaak gaat het zo in de praktijk : prof vraagt aan studenten of er iemand bezwaar tegen heeft om de lessen in het Engels te doen, waar die sukkel van een Hongaar of Tsjech bij zit. Ik zeg "sukkel" omdat die meestal eenzaam en en onbeholpen zijn. Tja, vaak durft dan niemand te weigeren.
Het jammere is dat we nu bijvoorbeeld een Duitse en een Hongaar hebben. Die ene Duitse spreekt al redelijk wat Nederlands (tja, Duits en Nederlands zijn nu ook niet zo verschillend!) maar die Hongaar zit op het laagste niveau. Resultaat : tweetalige oefeningenlessen nog altijd.
Het erge is dat die Spanjaarden of Turken soms bijna in slaap liggen, omdat hun Engels slechter is dan het onze en ze het toch nie begrijpen (vooral de Turkse studenten spreken soms belabberd Engels).
Ikzelf werk nu aan een thesis met een Engelstalige promotor. Die leert Nederlands maar nog maar sinds de start van dit academiejaar (en die bovendien totaal geen ervaring met het leren van andere talen heeft)... kortom : we spreken Engels.
Daarnaast moet ik voortwerken op een doctoraat aan een Vlaamse universiteit, door een Vlaamse assistente... in het Engels!
Dat werd mij allemaal niet opgedrongen, maar dan was dat weer een interessant thesisonderwerp dat aan mijn neus voorbijging....
Ook is het zo dat mijn universiteit in een gebied werkzaam is dat niet zo goed scoort... maar hier en daar in China en Australië zijn er daar ook specialisten in. Ik snap dus wel ergens dat ze in het Engels schrijven daarvoor.
Maar ik zie zelf ook het onjuiste in. Een perfect geïntegeerde Algerijnse vrouw (perfect drietalig : Arabisch, Frans, Nederlands, met Nederlandstalige kinderen) schrikt wel dat zij in het Engels nu les soms moet volgen, een taal die ze maar amper kent. Dat is toch een raar signaal, je aanpassen om te zien dat je er dan nog niet bent.1
Ik ben dus zelf wat verdeeld hierover. Ik vind het natuurlijk prachtig dat er een taal is als alternatief voor het verdrukkende Frans, maar we mogen ons ook niet laten doen....