Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Indobelg
Ik zal eens een domme vraag stellen : is het mooie en kleurrijke Antwerpse dialect aan het verdwijnen ?
Uiteraard ken ik het antwoord: ja.
Wie kent er nog uitdrukkingen zoals :
-het is om ne floeren aap te schijten (uitdrukking van razernij)
-ik heb nog ander vellekes op mijne zolder (ik heb nog iets achter de hand)
-die is achter den ellenboog (iemand die men niet kan vertrouwen)
-dien heb ik in mijne zak (die heb ik door, hij is niet te vertrouwen)
-ik ben gene schetenvanger (dwz ik buig niet voor de machtigen)
-talloren, en diepe ! (klets er maar op los, het is allemaal niet waar)
Tegenwoordig spreekt men geen ABN in Vlaanderen, doch wel verkavelings-vlaams, in de stijl van : hoe noemde gij ?
M.a.w. zowel ABN als dialect zijn verdwenen en er is iets in de plaats gekomen dat noch Vlaams, noch Nederlands is. Ik bedoel de SPREEKTAAL, niet zozeer de schrijftaal.
Ik zie dat ook hier in Indonesie, waar de jongeren een geheel eigen spreektaal hebben ontwikkeld die in feite slecht Indonesisch is, dus grammaticaal fout.
Waarschijnlijk is dit een evolutie die alle talen doormaken, zeker nu men via internet een eenvormigheid ziet optreden die vervlakkend is. Elke jongere aapt andere jongeren na om toch vooral maar in te zijn, en de politici teneinde jong over te komen nemen dat taalgebruik over om populair te blijven.
Zelfs de dinosaurus Mitterand de overleden president van Frankrijk zei ooit op TV : Je suis chebran, wat in het jongerentaaltje dat gebruikt wordt in Frankrijk betekent : je suis branche. (sorry, ik kan geen accenten plaatsen met mijn computer - ben ik te dom voor accenten veranderen altijd in vraagtekens)
Graag jullie mening over dit alles !
|
Je hebt gelijk, de dialecten verdwijnen in snel tempo, en ik vind dat -als Antwerpenaar- een groot verlies. We zijn geneigd om dat dialecten te noemen, maar in feite zijn het soms komplete talen met eigen werkwoorden, vervoegingen, zelfs met een aparte afwijkende woordenschat.
Ik ben zelf opgevoed in een mengeling van Hemiksem's(moeder) en Wijnegem's (vader), maar toen ik op m'n veertiende naar 't Eilandje verhuisde in Antwerpen, evolueerde mijn taal, tot grote ergernis van m'n ouders, tot het platste antwerps dat je je maar kan voorstellen.
Toen ik dan vanaf 1973 in de vreemdelingenwijken (jodenkwartier) werkzaam werd, verstond niemand nog mijn taal (Eilanderpraat) en schakelde ik meteen over naar het Algemeen Nederlands. Sinds de laatste zes jaar heb ik nagenoeg alleen maar met vreemdelingen te maken (via mijn vreemdelingenorganisatie) en ja, vreemdelingen leren ook Alg. Ned. en geen dialecten.
Mijn verwachting is dan ook dat, mede door de toename van de vreemde inwijking, het gebruik van het Algemeen Nederlands de algemene standaardtaal zal worden, en het Antwerps dialect ten dode is opgeschreven.
Een taal verdwijnt dus.
Een taal betekent ook een stuk cultuur. Ik spreek bvb redelijk de taal van mijn allochtone echtgenote (Georgisch) maar om een andere taal goed te beheersen, moet je ook de cultuur begrijpen en je d'r een beetje in inleven, op het moment dat je in die andere taal spreekt. Dat is net zo met Engels, Duits of Italiaans.
Maw, er verdwijnt niet alleen een taal, maar ook een stuk cultuur. Mettertijd zie ik wel een ander dialect opkomen, dat weer oorspronkelijk zal zijn voor de nieuwe generaties, n�* mij dus, maar wat mezelf betreft verlies ik wel wat.
Daar tegenover staat wel, dat ik een nieuwe instroom krijg, en die valt toch ook niet te onderschatten. Je moet er wel voor open staan, anders kweek je bij jezelf xenofobie aan. Niet iedereen is daar aan toe, vandaar ook die toenemende vreemdeligenhaat, en de zucht naar zelfbehoud en consolideren van wat er vroeger was, ook al zaten daar onvolkomendheden en slechte dingen tussen.
Mensen vallen liever terug op wat ze kenden van vroeger, met alle gebreken van dien, dan het experiment van de ontdekking aan te gaan. En dat vind ik ook jammer.
Ps: ik ben falikant tegen dat verkavelingsvlaams waar je op doelt, dan verkies ik nog altijd het Algemeen Nederlands.