Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pluche
Armoede en ongelijkheid mogen dan wel het hardst de derde wereldbevolking treffen, ook in het "ontwikkelde Noorden" vallen steeds meer mensen uit de welvaartsboot. In Europa en de VS leven bijna honderd miljoen mensen onder de armoedegrens. En nog eens vele tientallen miljoenen werklozen, migranten, laaggeschoolden, ontheemden... voeren een dagelijks gevecht tegen armoede, honger, dakloosheid en sociale uitsluiting. Alleen al de cijfers voor België spreken boekdelen:
Meer dan 13 procent van de Belgen leven onder de armoedegrens (vastgesteld op 60 procent van het gemiddelde inkomen);
Zo’n 6 procent van de Belgische bevolking leeft in een woning met minimaal twee van de volgende gebreken: lekkend dak, schimmel en vocht, rottende ramen en deuren, geen adequate verwarming.
In een tiende van de Belgische huishoudens moet medische verzorging omwille van financiële problemen worden uitgesteld;
In de periode 1992-2002 is het aantal begunstigden van de Belgische voedselbanken meer dan verdubbeld. De ingezamelde hoeveelheden zijn zelfs verdrievoudigd. In 2002 werd niet minder dan 6.620 ton voedsel verdeeld onder 97.000 mensen;
Anno 2003 was één op de zeven Belgen "laaggeletterd". Dit houdt in dat deze mensen onvoldoende kunnen lezen en schrijven om "mee" te zijn in een kennismaatschappij die steeds hogere schriftelijke vaardigheden eist.
Dankzij zijn welvaartssysteem met sociaal vangnet, blijft de kloof tussen arm en rijk in België weliswaar relatief klein.
De zgn. "Gini-index", de indicator die de inkomens- en consumptieongelijkheid binnen een land weergeeft, bedraagt voor België 25, en dat is zowat de laagst mogelijke waarde. En daarmee ontsnapt België tot nader order aan de wereldwijde tendens waarbij de ongelijkheid tussen armen en rijken binnen landen steeds sterker wordt.
In het merendeel van de OESO-landen (op de Scandinavische landen en Japan na) worden immers Gini-waarden boven de 30 opgetekend. In de VS is dat zelfs 40,8. In de meeste ontwikkelingslanden liggen de Gini-waarden boven de 45. Met absolute "uitblinkers" in Centraal- en Latijns-Amerika: Colombia (57,1), Chili (57,5), Paraguay (57,7), Honduras (59,0), Brazilië (60,7). In die landen bezitten de 10 procent rijksten ongeveer de helft van rijkdom, terwijl de 10 procent armsten het dikwijls met minder dan 1 procent van de rijkdom moeten stellen.
|
Tiens, een SFL-lid. Welkom, Pluche.
Ook ik ben nogal vrij veel bezig met armoede de laatste paar jaar.
Ik geloof dat de enige manier om de armoede te verdrijven de volgende is :
onteigen het kapitaal, kraak de leegstand en bied georganiseerd massaal verzet tegen de flikken, zoals in Denemarken.
http://www.indymedia.be/nl/node/6266
We gaan ons verdomme niet meer laten kisten !!!