[ericferemans]

Het wordt tijd om het begrip nationalisme nog eens goed voor ogen te houden.
Er valt daar enorm mee te lachen in onze contreien.

Het “gevoel” van tot een natie te behoren, het streven naar het autonoom worden (of blijven!) van een natie is iets heel dubbelzinnigs.

In Vlaanderland en bij de Franstalige Belgen wordt het al helemaal een grap.

De Vlamen (althans een stukje van hen) zijn tuk op een eigen natie. Alhoewel ze er nooit één hebben bezeten, en dat ze er de facto een ersatz van kregen dankzij Martens en Schiltz, willen velen hun “onafhankelijkheid” Van wie zij afhankelijk willen zijn is niet erg duidelijk: weliswaar zitten ze in een Europees kartel, en zitten ze in de Bleu, de Oeso - en ja: in België - met allerlei invloeden opgeschept van mensen uit omringende landen. Maar men verwijt de Vlamen dat ze in vele van die kartels de dienst uitmaken (tegenover de Brusseleers en de Walen). Overigens willen Vlamen niet terug bij Nederland, waar ze zovele jaren een deeltje van uitmaakten.

De Wa len hebben ook een zeer duidelijke vorm van nationalisme. Zij voelen zich oprecht Belgen. Hun nationalisme is verstrekkender: van Oostende tot het onderste stukje Luxemburg (la province de). Van Frankrijk willen ze ook niet weten: te gecentraliseerd en zonder Vlamingen.

De grenzen waarover het hier gaat in beide nationalisme overlappen mekaar. Daarenboven zijn er ook Belgie minnende Vlamingen, waarbij symbolen als de “rode duivels” en de Koning hoog scoren bij de Vlaamsche mensch.

Dat onze staatsgrenzen zijn vastgelegd in vroegere tijden omwille van internationale verdragen die met de huidige wereld weinig van doen hebben maakt deze grenzen in onze contreien arbitrair. Door de Europese Gemeenschap krijgen ze steeds minder belang: er is één buitengrens die telt en binnenin zijn er regio’s, geen echte staten meer.

Het Vlaamse Volk is een mythe: hoe kan je die wierwar van dialecten (Vlaams is een verzamelnaam) gaan voorstellen als één taal? Godsdiensten: je hebt er al van soorten en daarenboven een gamma van heidenen en boedhisten. Geen touw aan vast te knopen. Politiek zijn er evenveel nazi’s, linksen, liberalen als kaloten. Je kan daar dus absoluut geen lijn in trekken.
Het Vlaamse Volk is geen basis, de Vlaamse taal is geen basis, De vlaamse godsdienst is geen basis: NIETS is een basis om van “één volk” te spreken. En één rijk, laat staan één fühtrer: niets mee te maken.

Laat ons dus rustig verder gaan met de regionalisering, vooral om practische redenen.
Laat ons de Walen geruststellen: Di Ruppo is een boeman in de ogen van rechts. Linkse mensen begrijpen zijn positie zeer goed en benijden de savoir vivre van Wallonie vaak stiekum.

En Kuifje-Tintin is ook een symbool.