Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius
Het personeelsbestand van De Lijn moet een "afspiegeling van de samenleving" worden; zo stelde de topvrouwe I. Lieten stellig toen ze haar plan voor "niet vrijblijvende streefcijfers" -zeg maar quota- in de aanwervingspolitiek van het overheidsbedrijf presenteerde. Die "afspiegeling van de samenleving" is nodig om de kwaliteit van de dienstverlening te optimaliseren. Onmiddellijk werd het debat over positieve discriminatie en quota aangezwengeld en werd er driftig stellig genomen door diverse politieke stemmingmakers.
Maar één ding blijft me tot op dit eigenste moment verwonderen: geen enkele journalist -u weet wel, die dames en heren die zichzelf "kritische geesten" plegen te noemen- heeft in heel dit debat de meest evidente vraag gesteld: "op welke manier leidt die afspiegeling van de samenleving dan precies tot een kwaliteitsverbetering in de dienstverlening van de Lijn?" En dan wil ik nog niet eens gemeen doen door te stellen dat, mits er geen plat racisme in het spel zou zijn (en daar wil ik het bedrijf van Mw. Lieten zeker niet van beschuldigen), dat personeelsbestand zowiezo al de samenleving afspiegelt.
Hoe ziet Mw. Lieten dat precies? Of moeten we de vraag stellen aan de ideeënfabriek van de politieke partij die deze operatie heeft ontwikkeld? Kan iemand me hier eens duidelijk maken op welke manier het introduceren van quota (of streefcijfers) kan leiden tot een kwaliteitsverbetering in de dienstverlening? Of anders gesteld: hoe het introduceren van criteria die niks met de professionele capaciteiten van een kandidaat-werknemer toch een invloed kunnen hebben op diens functioneren binnen het bedrijf?
Ik sluit allerminst uit dat ik een essentiële redenering in heel dit debat heb gemist, daarom stel ik de vraag aan de forumleden die het idee van de "niet vrijblijvende streefcijfers" genegen zijn. U zal mij ongetwijfeld op het juiste spoor kunnen zetten...
|
... moet een afspiegeling van de maatschappij zijn ?! : dus 1 kwart moet VB-stemmer zijn.
