Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Ik vind het sowieso een slecht idee om mensen vol pillen en prothesen te stouwen om ze toch maar zo lang mogelijk te laten leven. Mensen die vinden dat het allemaal wel welletjes is geweest (hun mobiliteit neemt af, hun geheugen zit vol gaten, ze worden blind en doof), zouden een vaarwelpilletje moeten kunnen krijgen. Ik hoop in elk geval dat dit mogelijk wordt als ik stokoud ben.
Ik begrijp die mensen ook wel die hun oudjes dumpen op de spoed (let wel: ik keur het niet goed): vroeger stierven die oudjes goed op tijd, je erfde op relatief jonge leeftijd, je moest alleen voor je kinderen zorgen en niet ook nog eens voor een armlastig ouderpaar. Het wordt gewoon te veel voor de middengeneratie.
|
Helaas schuilt er veel waarheid in uw woorden. Mijn moeder bidt al 10 jaar dagelijks om te mogen sterven, ze is licht verlamd na een hersenbloeding, ze heeft geen enkel vooruitzicht op beterschap en is erg depressief. Zo'n vaarwelpilletje zou ze zeker aanvaarden.
En ook dat oudjes dumpen kan ik begrijpen, ikzelf ga nu al meer dan 10 jaar iedere week verschillende malen naar mijn ouders, mijn sociale leven heeft er erg onder geleden, ik word nog zelden ergens uitgenodigd. Dat vind ik niet zo erg maar ik ga nog altijd graag 2 x in het jaar met verlof. Als ik dan zie hoe mijn moeder verdriet heeft omdat ze niet graag heeft dat ik wegga en hoe mijn vader kwaad is omdat hij vindt dat het mijn plicht is mijn ouders 7 dagen op 7 bij te staan, dan voel ik me zelf ook wel depressief worden. Ik ken mensen die zelfs geen verlof meer nemen of hun ouders bij hen in huis nemen, je hebt dan geen enkele vrijheid meer en dat is een zware last.