In 1937 werd de oorlogspolitiek, die aanleiding moest geven tot een wereldoorlog, de reguliere buitenlandse politiek van de Verenigde Staten. In Duitse literatuur beschouwt men de quarantaine-rede van Roosevelt op 5 oktober 1937 zelfs als het eigenlijke begin van de wereldoorlog, hoewel ze toen nog hoofdzakelijk tegen Japan was gericht.
Dit verklaarde Roosevelt in Chicago : "Onschuldige volkeren en staten worden aan de begeerte naar macht en overheersing geofferd... Wanneer zulke dingen in andere werelddelen gebeuren, dan moet niemand zich voorstellen dat Amerika daarvan zal verschoond blijven, dat dit Westelijk halfrond niet zal aangevallen worden en zijn rustig vreedzaam leventje kan voortzetten... De vredelievende naties moeten zich gemeenschappelijk verzetten tegen deze verdragsschendingen die een toestand van internationale anarchie en onzekerheid scheppen waaraan geen ontwijken door isolering of neutraliteit helpt... De vrede, de vrijheid en de veiligheid van 90 % der wereldbevolking worden bedreigd door de overblijvende 10 % die de internationale orde en het recht dreigen te doen ineenstorten... Wanneer een lichamelijke kwaal zich epidemisch begint uit te breiden, dan worden de zieken door de gemeenschap op quarantaine gesteld om de algemeenheid tegen de uitbreiding der kwaal te beschermen."
Deze rede bevat reeds in de kiem al de elementen die de oorlogspolitiek van Roosevelt kenmerken : 1. de bewering dat het Westelijk halfrond bedreigd werd, zonder dat hiervoor ook maar één enkel verstandig argument kon worden aangehaald. 2. de bewering dat door de verdragen, na de wereldoorlog gesloten, een werkelijke wereldordening werd verwezenlijkt, welke nu door anarchistische krachten zou bedreigd worden, terwijl deze verdragen in werkelijkheid hadden geleid tot internationale anarchie en tot de onderwaarding van grote cultuurvolken. 3. de bewering dat de orde die door Versailles en de andere verdragen werd ingesteld definitief moest zijn, en dat de benadeelden door de bevooroordeelden met geweld moesten worden teruggedreven. 4. tenslotte, dat de instandhouding van de "wereldvrede" desnoods door een oorlog moest worden afgedwongen, indien men er niet in slaagde de benadeelde mogendheden te intimideren.
De rede van Chicago verwekte in de U.S.A. een storm van verontwaardiging. De bevolking hield vast aan de Monroedoctrine en de neutraliteitswetgeving. De toon was echter gezet en de joden startten een ongeziene hetze-propaganda tegen Duitsland. De traditioneel anti-semitische bevolking der U.S.A. kantte zich tegen een oorlog, men drong aan op een volksreferendum over een mogelijke intrede. Zonder resultaat : de grootfinancie, de intellectuele Joden en de communisten haalden hun slag thuis. Op 11 december, na op loyale wijze gedurende lange tijd geduld te hebben geoefend, verklaarde de As, haar politiek in overeenstemming brengende met die van Japan, de oorlog aan Amerika. De mislukte dictator en halfjood Roosevelt had zijn doel bereikt.
|