[nubian]

In een nieuwe provocatie aan het adres van aartsvijand de Verenigde Staten, opent Iran volgende maand zijn oliebeurs, waar de brandstof in euro’s in plaats van dollars verhandeld zal worden. Dat kan grote gevolgen hebben voor de Amerikaanse hegemonie in de oliehandel.(21 februari 2006)

Iran is een grote speler op de internationale oliemarkt. Het land is de tweede producent van ruwe olie na Saudi-Arabië en pompt vijf procent van de totale wereldbehoefte uit de bodem. Iran heeft oliereserves van 126 miljard vaten, ofwel tien procent van de totale wereldreserves. Iran is bovendien het op een na grootste land ter wereld wat betreft gasreserves.

Voorts ligt Iran strategisch ten opzichte van grootverbruikers als China, India en Europa. Iran en India sloten vorig jaar een deal voor de levering van vloeibaar gas de komende 25 jaar en Iran zal 30 jaar lang gas leveren aan China. Beide landen investeren ook in de ontwikkeling van het Iraanse olieveld Yadaravan. De economieën van India en vooral China zijn internationaal gigantisch in opkomst.

Europa is grootste afnemer
Dat Iran zijn olie in euro’s wil verhandelen is niet onlogisch. Europa is zijn grootste afnemer en de handel met EU-landen is goed voor 45 procent van de totale Iraanse export. Meer dan een derde van de Iraanse olie-uitvoer gaat richting Europa. De dollars die Iran daarvoor krijgt moet het land omwisselen, waarbij fluctuerende valutakoersen en transactiekosten om de hoek komen kijken. De koers van de dollar ten opzichte van de euro is sinds 2002 met meer dan een kwart gedaald, en dat heeft de koopkracht van Iran ten opzichte van de EU aanzienlijk gereduceerd.

Logischerwijs profiteert Europa van de sterkere euro, en is bovendien het voordeel van de Iraanse Oliebeurs (IOB) dat Europese landen in hun eigen valuta olie van Iran kunnen kopen, zonder de kosten van het omwisselen in de dollar.