[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Overal ter wereld dagen vrouwen op aan de top van de macht: Michelle Bachelet, Ségolène Royal, Nancy Pelosi, Sarah Palin, Hillary Clinton, Portia Simpson Miller, Helen Johnson Sirleaf, of Lourdes Flores die in Peru de polls leidt.

De opmars van de vrouwen in de wereldpolitiek is onstuitbaar. Het verwondert niet dat dit ook een vervrouwelijking van de politiek zélf teweegbrengt.

Deze feminisering van de politiek komt neer op een vorm van leiderschap die minder binair denkt, minder antagonistisch, minder strikt hiërarchisch, minder verticaal, minder zwart-wit; in de plaats komt holistisch en horizontaal denken, meer mensgerichte en sociale perspectieven, meer empathie, lange-termijnvisie en diepgang.

Deze ruimere, diepere, volwassener visie op samenleven, leiderschap en politiek vertaalt zich in een politieke positie die eerder 'links' gericht is (hoewel vrouwen zullen zeggen dat dit een mannen-begrip is; toch behoren alle hoger vermelde vrouwelijke machthebbers tot het linkse politieke kamp.)

De vraag is eenvoudig: moedigt u deze onstuitbare vervrouwelijking van de macht aan?

Die moedig ik aan. Het aantal vrouwelijke en mannelijke volksvertegenwoordigers moet in contrast staan met de werkelijkheid.