Citaat:
|
Art. 100. § 1. Wordt als arbeidsongeschikt erkend als bedoeld in deze gecoördineerde wet, de werknemer die alle werkzaamheid heeft onderbroken als rechtstreeks gevolg van het intreden of het verergeren van letsels of functionele stoornissen waarvan erkend wordt dat ze zijn vermogen tot verdienen verminderen tot een derde of minder dan een derde van wat een persoon, van dezelfde stand en met dezelfde opleiding, kan verdienen door zijn werkzaamheid in de beroepencategorie waartoe de beroepsarbeid behoort, door betrokkene verricht toen hij arbeidsongeschikt is geworden, of in de verschillende beroepen die hij heeft of zou kunnen uitoefenen hebben uit hoofde van zijn beroepsopleiding.
|
Dit is het wetsartiekel waarmee men de artsen van de ziekenfondsen laat werken om de economische invaliditeit van een zieke te laten bepalen.
En het is dus een arts die bepaald hoeveel % men nog kan verdienen op de arbeidsmarkt. Het is dus een arts die even gaat vertellen welke diploma's en beroepsopleidingen men moet hebben voor bepaalde jobs.
Dit terwijl personeelsbeleid een hogere opleiding is en dus nogeens een paar jaar unief vraagd.
Dus Patrik, vertel jij als arts mij eens hoe het te verdedingen valt, dat veel bouwvakkers en baanchauffeurs te horen krijgen dat ze na jaren werken in deze sectors en met kapote rug, ze maar moeten gaan werken als bediende, magazijnier of heftruckbestuurder.
Dit is toch een zuiverbewijs dat de ziekenfondsartsen, gewoon niet weten waarover ze spreken opvlak van de arbeidsmarkt.