In de keuze van een geneesmiddel die ik voorschrijf denk ik in de eerste plaats aan wat ik denk het beste is voor de patiënt. Ik doe dat op basis van de "laatste stand van de wetenschap" (EBM). Zijn er dan verschillende mogelijkheden dan zoek ik het goedkoopste. Alleen weiger ik medicijnen van producenten voor te schrijven die geen of weinig onderzoek doen. Het kiwi-model is té kort door de bocht. Het zou anders aangewend kunnen worden. Bijvoorbeeld waarom moet "iedereen" de test uitvoeren van Innogenetics inzake hepatitis C? Ze wonnen onlangs dat proces van Abott voor die test. Welnu een beperkt aantal centra zouden dit kunnen doen en laat ze maar een bestek maken. Meer nog misschien doen zelfs buitenlandse labs mee... Als die een ISO norm hebben, what's the problem? Excuseer me voor het Engels... Maar daar is er ook geen verschil er is maar die test en geen keuze.
Nu denk je dat er één minister is die Belgische centra zal schrappen? Het is dus wel degelijk dezelfde redenering om te stellen is er één minister die het mes zal zetten in de overtollige-overtallige centra PET, ...
De keuze van het aantal centra heeft trouwens niets te maken met ziekenhuizen. Je zal kijken op basis van het aantal inwoners, bereikbaarheid, taal, ... waar welke diensten moeten zijn.
Met alle sympathie voor de collega's die de huisarts zijn van mensen die vaak uit de boot vallen (want die zijn er meer en meer), maar er moet wél een responsabilisering zijn-blijven van iedereen én dus ook van de patiënt. Niets is gratis. dus een vorm van remgeld moet blijven. De mensen moeten beseffen hoe duur de gezondheidszorg is. Maar er is wel degelijk een probleem dat vele mensen zelfs het remgeld niet meer kunnen betalen en dus... is er hier een verpletterende verantwoordelijkheid voor de socialistische excelleenties die tientallen jaren volksgezoindheid-sociale zaken hebben gemonopoliseerd.
|