Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim
Daarom ook de eerste fundamentele regel van de coöperatieven: democratisch bestuur.
|
Wie mag meestemmen? De arbeiders? De consumenten?
Laten we ervan uitgaan dat iedereen in de Coop 1 stem heeft en dat ze op de een of andere manier democratisch beslissingen nemen.
Op dat ogenblik verwijs ik nogmaals naar de investeringen. Uit mijn persoonlijke ervaring:
1) Verkoop uw hebben en houden en verhuis naar de andere kant van de wereld omdat de condities daar beter zijn. Maw: Vertrek van nul.
2) Neem, afgezien van het absoluut levensnoodzakelijke, alles wat je hebt omdat je een idee hebt voor de toekomst.
Hoeveel mensen denk je die #1 willen doen? Het zou nochthans een goede beslissing kunnen zijn voor de Coop om te verhuizen naar bvb. de plaats waar de grondstoffen worden aangemaakt, teneinde transport te voorkomen etc. Mijn ervaring is echter dat vele mensen omwille van de een of andere obscure reden gebonden zijn aan hun streek. Er zijn zo nog duizenden andere kleine voorbeeldjes waarin de zin van de meerderheid van de arbeiders niet het beste is voor het bedrijf. De Coop wordt dus gelimiteerd in het doen wat het beste is voor de Coop. Op zich vind jij dat dat gaan probleem is, omdat de functie van de Coop het gelukkig maken van de leden van de Coop is. OK, maar dan maak je welbewust een keuze voor minder materiele welvaart voor de hele maatschappij en - voor mij veel belangrijker - maak je een bewuste keuze op minder snelle vooruitgang.
Maar hier het echter probleem: Hoeveel mensen ken je die #2 willen doen? Ik heb op een bepaald ogenblik mijn hele toekomst op het spel gezet om te beginnen, en doe het nu opnieuw. Draait het nieuwe project niet, dan is het zo goed als zeker gedaan met het bedrijf. Om eerlijk met u te zijn: Moest ik getrouwd zijn met een paar kinderen, ik zou het daarmee zelf al moeilijker hebben omdat ik hun toekomst zou moeten garanderen. In het geval van een democratische beslissingsmacht krijg je ook hier te maken met mensen die het niet willen riskeren en die liever in loonsdienst gaan werken en een appeltje voor de dorst opzij zetten.
Kortom: 'ten es zoe simpel ni.