Voor halverwege deze eeuw liggen de diverse voorspellingen tussen 9 en 10 miljard mensen. Momenteel worden bijna 140 miljoen kinderen per jaar geboren: slechts 13 miljoen in het Noorden en niet minder dan 124 miljoen borelingen in het Zuiden (= de bevolking van België per maand).
Om de aangroei van de wereldpopulatie te kennen, moet men natuurlijk de overlijdens in mindering brengen. Maar dan nog ziet men een enorme bevolkingstoename, die zich voor 98% situeert in de ontwikkelingslanden. Op jaarbasis gaat het om 80 miljoen mensen, of zowat de bevolking van het herenigde Duitsland. Nog anders gezegd: dag na dag groeit de wereldbevolking met bijna een kwart miljoen mensen.
Iedereen met gezond verstand begrijpt dat het ondoenbaar is om in de Derde Wereld-landen voor die gigantische massa te voorzien in de nodige behuizing, voedselbevoorrading, scholen, arbeidsplaatsen, ziekenhuizen, wegeninfrastructuur, transportmiddelen, culturele activiteiten, energie, water, afvalverwerking, enzovoort. Nogmaals: dit alles voor 80 miljoen mensen extra en dat jaar na jaar.
Humanisten van het naïeve soort kunnen natuurlijk van mening zijn dat het ‘rijke Westen’ dan maar ieder jaar een deel van die massa moet opvangen. Maar alleen al het cijfer van 80 miljoen maakt duidelijk dat het opnemen van immigranten in Europa (‘om mensen uit de Derde Wereld ook kansen te geven’ of ‘om de druk ginds van de ketel te halen’) even zinvol is als water naar de zee dragen. Zelfs als de EU zo ‘menslievend’ zou zijn om vanaf heden elk jaar opnieuw een miljoen immigranten uit de Derde Wereld toe te laten, komt dat neer op de Afro-Aziatische bevolkingsaanwas van zegge en schrijve vier dagen.
In hun blinde bevlogenheid weigeren de pseudo-humanisten naar dergelijke overwegingen te luisteren, maar daarom zijn ze niet minder pertinent.
Wat is er trouwens zo humaan aan het bij ons organiseren van een heuse toren van Babel?
Als er in het komende decennium niets verandert, zal Thomas Maltus, de Engelse demograaf en economist uit de XIXe eeuw, dus uiteindelijk toch gelijk krijgen met zijn waarschuwing: als de bevolking exponentieel blijft toenemen, leidt dat tot algemene verarming. Maltus was trouwens ook de intellectuele vader van de term ‘overpopulatie’: de toestand waarbij een soort de draagkracht van zijn ecologische omgeving overschrijdt.
Zijn visie geldt natuurlijk ook voor de relatie mensheid/Moeder Aarde. Meer zelfs, het bewijs van zijn gelijk is vandaag de dag reeds geleverd: de helft van de wereldbevolking heeft een gebrek aan voldoende water, voedsel, geneesmiddelen, onderdak en moet rondkomen met minder dan twee dollar per dag. Dat betekent meer dan drie miljard doodarme sukkelaars.
Heel wat politieke verantwoordelijken willen echter de juistheid van deze redenering niet inzien en nogal wat linksen stellen het ‘rijke Noorden’ of ‘de egoïstische blanke’ verantwoordelijk voor deze onmetelijke miserie. Ze komen aandraven met beschuldigingen genre: ‘De VS verbruiken 25% van alle consumptieproducten, terwijl haar bevolking slechts 4% van de wereldpopulatie uitmaakt’. Of: ‘Een Europees gezin bezit gemiddeld 2 wagens, de gemiddelde Afrikaan niet eens een fiets’.
Nooit zal men tegelijk lezen dat de Amerikanen tevens een kwart van de mondiale productie voor hun rekening nemen. Of dat Europa jaarlijks 17 miljoen auto’s produceert en Afrika niet één. Nochtans komt het daar per slot van rekening op neer: de rijke landen zijn rijk omdat ze zo productief zijn, niet omdat ze egoïstisch zijn.
Ontheft ons dat van de taak om onze minderbedeelde soortgenoten bij te staan? Natuurlijk niet, maar het gaat in alle geval niet op alle schuld in onze schoenen te schuiven. Als bijvoorbeeld Soedan een doodarm land is, ligt dat eerst en vooral aan het feit dat het islamitisch regime daar al decennia lang dorpen en oogsten van niet-moslims platbrandt, honderdduizenden mensen vermoordde en miljoenen op de vlucht deed slaan.
|