Het is inderdaad bijzonder schokkend om zoiets te lezen, maar in feite toont deze brief van dhr. Traube (hoe representatief is die man?) aan dat er in de geesten van vele Franstaligen in feite nog niets veranderd is sinds de emancipatie van Vlaanderen begon. Ze hebben nog steeds evenveel schrik van 'l'état belgo-flamand' als vroeger, om overheerst te worden door een cultuur die ze diep vanbinnen nog als minderwaardig beschouwen. Mij goed, hij doet wat hij wil, als hij maar beseft dat hij de toekomst van 'son fils' meer dan hypothekeert binnen België - mijn kinderen-to-be zullen dan in elk geval makkelijker werk vinden dan Traube jr.
__________________
Ik wil zeggen dat de mens Is, dat de mens Bestaat... welnu, laat hem zijn, laat hem bestaan! En dan zou het bestaan op zichzelf het enige einddoel zijn: de mens zou bestaan, en hij zou er alleen voor zorgen om te blijven bestaan in zo-groot-mate-mogelijk van relatief geluk en relatieve vrijheid. En dan zou het verkeerd zijn, misdadig, de mens zijn relatief geluk en relatieve vrijheid te doen opofferen voor een idee: voor god, de gemeenschap of de Staat.
|