Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bobke
Inderdaad, ik snap het nog altijd niet.
Wat ik wel snap is dat men werkt en ziek wordt.
Dan gaat men in ziekteverlof, niet in de werkloosheid.
Waarom dat anders zou zijn voor iemand die een jog weigert om gezondheidsredenen wel in de werkloosheid mag stappen.
|
Het gaat al mis bij je tweede zin.
Om mezelf als voorbeeld te nemen: ik had mijn ziekte al voor ik ooit ging werken. Meer nog: ik had die al nog voor ik ooit ging studeren. Nog voor ik ooit aan 't middelbaar ben begonnen, zelfs. Ziekteverlof of invaliditeit zie ik voorlopig niet als oplossing. Ik ben in mijn drie maanden werkloos geweest, in mijn wachttijd, tussen korte jobkes door, tot ik een contract had van iets langere duur dan een maand. Dat contract is nu ten einde, ik zie niet in waarom ik dan plots in ziekteverlof / invaliditeit zou moeten gaan. Ik ga gewoon opnieuw werken, en heb ondertussen recht op een werkloosheidsuitkering. Maar ik wil alleen doen wat ik fysiek kan. Als men mij een job aanbiedt die ik fysiek niet kan, dan weiger ik. Ik zie absoluut niet in waarom ik de invaliditeit in zou moeten omdat ik een job zou weigeren om gezondheidsredenen.
Je lijkt een heel enge opdeling te maken tussen 'gezonde werkers' en 'zieke werkonbekwamen'. Héél wat chronisch zieken zijn perfect in staat een job uit te voeren. Die mensen de invaliditeit indrukken heeft geen enkele zin. Niet voor de maatschappij, niet voor die mensen zelf.
Hoe moeilijk is dat nu in godsnaam te begrijpen?