Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Arabisch wordt niet van oudsher in Schaarbeek, Borgerhout of Limburg gesproken. Duits is wel de inheemse taal in de streek van Eupen en Sankt-Vith.
In Zwitserland is het Reto-Romaans ook een ambtelijke taal van de bondsoverheid, alhoewel het door een minderheid wordt gesproken. Indien u uw staat wil gronden op taalrespect, dan moet u zien dat alle historische talen een volledige erkenning krijgen. U wilt blijkbaar het taalevenwicht verstoren, waarmee u tegelijkertijd veel vraagtekens zult oproepen bij de Duitstaligen over de waarde van uw staatsconcept.
|
Ik denk dat u het verkeerd heb begrepen. Naar mijn weten hebben de Duitstaligen nooit gevraagd om Duits te erkennen als nationale taal. Dat werd in 1993 zo beslist tussen enkele Nederlandstalige en Franstalige politici omdat hen dat logisch leek in een federale staat.
Het is echter allesbehalve logisch omdat:
1) het Duits alleen in de kleine oostkantons gesproken wordt;
2) de meeste mensen daar ook het Frans beheersen en dikwijls gebruiken;
3) in het Groot-Hertogdom Luxemburg Frans ook de gebruikelijke nationale taal is zonder dat dat daar communautaire spanningen veroorzaakt;
4) Brussel en 90% van België quasi geen Duitstaligen kent;
5) onze federale ministers weinig of geen Duits kennen.
En er zullen ongetwijfeld nog enkele andere redenen te bedenken zijn waarom Duits geen nationale taal genoemd kan worden. Dat neemt echter niet weg dat Duits op regionaal vlak (in de oostkantons) bescherming verdient.