Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door instromaniac
Neen, dat is wat jij er van maakt.
Het is niet omdat jij iets tegen homohuwelijk of abortus hebt dat die zaken ook maar iets te maken hebben met de zogezegde achteruitgang van de maatschappij.
Misschien even de tijd nemen om argumenten te vinden voor de stellingen die je zo maar voor waarheid aanneemt.
|
Auteurs als Oswald Spengler, Julius Evola en Arthur Müller Van Den Bruck beschreven de neerwaartse spiraal waarin de Westerse beschaving zich bevindt al in de eerste decennia van de 20ste eeuw. Het nationaal-socialisme is in die periode ontstaan als reactie tegen dat verval, al viel het niet echt bij heren als Spengler en Evola in de smaak.
Na de vernietiging van het nationaal-socialisme ging het verval van Europa gewoon door als tevoren. Vanaf de jaren '60 ging dit in een razendsnel tempo. Voor een goede beschrijving hiervan, zie de werken van Alain de Benoist, Guillaume de Faye en Pierre Krebs. Deze heren zijn trouwens tegelijk de belangrijkste intellectuelen in de zogenaamde "nieuw rechts" beweging, die net als het nationaal-socialisme probeert de samenleving op traditionalistische leest te conceptualiseren, maar van vanuit post-modern ipv modernistisch perspectief.
Het post-modernistische aspect van "nieuw rechts" uit zich vooral in het volledig afwijzen van het Führerprinzip en het dogmatisch denken. "Nieuw rechts" is namelijk voorstander van volksdemocratie en mythos-denken, waarbij ieder individu wordt aangespoord om kennis, logica en instinct om een zo harmonieus mogelijke wijze te combineren en zo tot een gezamelijke set waarden en normen te komen, eerder dan die van bovenaf op te leggen.
Om terug te komen om het verval van de Westerse samenleving: dit verval situeert zich vooral in de ontkenning van hogere doelen, en het plaatsen van materialistische en individualistische doelen in de plaats. Hierbij wordt het nastreven van het algemeen welzijn vervangen door het nastreven van hedonistische pleziertjes en materialistisch welzijn, waarbij het algemeen geestelijk welzijn bijna volkomen wordt genegeerd. Hiermee samen hangt dat men burgerrechten eist en burgerplichten afwijst in die mate dat ze de individuele vrijheid beknotten.
Zoals ik al zei, is het homohuwelijk slechts de laatste stap in een proces dat het huwelijk herleidde van een eeuwenoud en onbreekbaar "heilig" instituut gerelateerd aan de voortplanting tot een soort samenlevingscontract tussen twee mensen op basis van liefde, dat bijna even gemakkelijk gebroken kan worden als een Ming-vaas. Het probleem ligt bij de herdefinitie van een oeroud instituut met een belangrijke spirituele achtergrond naar een puur administratief statuut.
Abortus is eigenlijk het afwijzen van de verantwoordelijkheid die samenhangt met seksuele activiteit. Seks is niet zomaar een pleziertje, maar het is in eerste plaats een voortplantingsmethode. Het herleiden van seks tot enkel plezier, is op zich al een ernstig feit. Dat daarboven de verantwoordelijkheid nog eens wordt afgewezen wanneer per abuis een bevruchting plaatsvindt door die vrucht koelbloedig te vermoorden, is gewoon vreselijk. Er bestaan tenslotte al manieren om de kans tot verwekking te beperken tot 99,9%. Als je niet met dat risico kunt leven, dan moet je maar geen seks hebben. In de meeste culturen is het trouwens zo dat enkel seks binnen het huwelijk is toegelaten, precies om dit soort problemen te vermijden.
Het is belangrijk om in te zien dat een verhoging van de individuele vrijheid niet gelijk staat aan een verhoging van de welvaart en de verhoging van het individueel geluk. Vaak is het tegendeel waar, omdat enkel collectieve welvaart een stabiele situatie creëert. Eveneens is niet materiele welvaart maar enkel spirituele welvaart een factor voor geluk. Die spirituele welvaart bestaat onder andere uit het netwerk van relaties dat iemand heeft en de graad van harmonie van die relaties.