[Schoonschip]

Dag Antoon,

Dank voor uw antwoord!

Indien er geen "stem" is die gesproken heeft, wie maakt dan uit dat "men" wel "ja" gestemd zou hebben? Wie geen stem heeft, heeft ook geen inspraak noch rechten. Immers de "rechten" zijn hem of haar dan vergund en kunnen dus, zonder opgaaf van redenen, weer ontnomen worden.

We kennen allemaal de "grondrechten" van de mens. We hebben recht op........ De vraag is dan; ontvangen de mensen dan ook werkelijk die rechten die hen belooft zijn en hebben zij dan ook daadwerkelijk deel aan de sturing van die rechten omgezet in politiek deelnemen.

Want evengoed kunnen die rechten dan, op grond van diezelfde macht die ze uitvaardigd, ook weer ontnomen worden, zonder uitleg. Als men deelgenoot van het politieke recht is of aan heeft,dan wordt de "vrijheid" en beinvloeding van één man, de Politicus of de Partij, van het politieke kader en besluitsvorming, daaruit, veel moeilijker. Hij of zij moet immers, als Politicus of Politica rekening houden -samen moeten werken- met de "kiezer in spe" of het Partijlid. Wie of wat is het controlerende orgaan, namens de kiezer, vooral bij een referenda politiek.

Het valt mij trouwens toch al op dat "het volk" weinig Recht heeft aangaande -de- inspraak, hoe dan ook. Stemmen is verplicht en men wordt op die feiten gedrukt als men gaat stemmen, door de verwijzing naar de "wetten" die daarvoor gelden en de "straffen" die men ontvangt. Dus "ja" of "nee" stemmen is niet meer dan een "wassen neus" en doet, wat mij betreft denken aan andere politieke stromingen welke ik vanuit een "democratie" niet ken. Vraag is nu, wélke vorm van democratie ligt ten grondslag aan het feit dat "stemmen" verplicht is. Zeker niet de liberale, welke bijv. ten tijde van de omwenteling van 1830, juist een item was dat vermeden moest worden. Niet in de laatste plaats door de invloed van de Kerk, in die tijd.

Indien stemmen verplicht is, dan is een referendum-recht een overbodige luxe of punt van aanpak, want bij de invoering van een referendum-recht én politiek, moet men eerst het gebod op stemmen (verplichting) opheffen.

Want een referendum is de meest positieve vorm van (liberale-) democratie, waarbij de keuze vrijheid van de individu geldt als de basis én uitslag van de (referendum-) stemming. De stemmer, de indicidu mpoet vtevens een ruime blijk hebben op de politieke verschillen en bedoelingen van de Partij. Politici én hun partij moeten dan met " de billen bloot "n openhartig in gesprek gaan met het volk.

Afgezien daarvan dus; wat voor een inzicht hebben mensen die weinig of niet bij de politieke discussie worden betrokken (zoals bijv. in Nederland) nu voor een stem. De mens, althans hier, kmot voor mij over als een ijverige en harde werker en daardoor of daarin ligt besloten dat hij weinig tijd heeft om zich wezenlijk verdiept met politiek bezig te houden.

Een Referendumpolitiek zou het voor politici, die gewoon zijn aan "verplichte" stemming, een struikelblok worden, omdat zij de liberale en dus ook de individuele gedachtegang van de persoon en volk in het algemeen, niet zouden kunnen vertalen naar een politiek beleid, omdat dan vastgeroeste structuren en
beleidslijnen, in één klap, onwerkbaar worden. Ze zouden er gewoonweg niet mee om kunnen gaan, omdat dan ook de werkelijke maar ook onwerkelijkheden van gepleegde politiek van het verleden, aan het licht zou den kunnen komen.

Bovendien zou dat, denk ik, voor de Belgsiche situatie, onrust veroorzaken in de diverse regerings-afdelingen en wellicht tot onrust binnen de diverse federale bevolkingsgroepen kunnen leiden , met alle gevolgen van dien. het is precies zoals Koning Albert, enige tijd geleden opperde, laat alles bij het oude, want België heeft een belangrijke taak en positie aangaan de éénwording van Europa.

Ik denk dat de vooruitziende blikken van de politici van eertijds, toen Europa nog verdeeld was in Koninkrijken en de Europese posities nog vastgelegd moesten worden om tot een Eén Europa van vandaag te komen,
profetisch waren in het Bijbels Beeld van nebukadnessar, die de Wereldorde symbolisch uitbeeld en de profetie er over ook zo tot een relatiteit laat komen. Daniël 2 en 3.


Met groet

Wim allias Schoonschip