Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tomcpp
Einstein's theorie zegt, heel erg duidelijk, als axioma, dat de tijd oneindig is, net zoals hij zegt dat de ruimte oneindig is.
|
Bij nader insziens, dit is nu echt helemaal fout!
Zowel tijd en ruimte zijn noodzakelijkerwijze eindig en tegelijkertijd onbegrensd. Dat is geen contradictie, want zowel de tijd als de ruimte breiden zich voortdurend uit.
Het feit dat tijd niet oneindig kan zijn, werd in de Middeleeuwen reeds omstandig geargumenteerd. Het bewijs wordt gewoonlijk toegeschreven aan de algebra van al-Ghazali (de "Kalam"), een befaamde aristotelist.
Er zijn verschillende postulaten voor de noodzakelijke eindigheid van de tijd. Die postulaten steunen op zuiver wiskundige redeneringen.
Tijd breidt zich uit door "toevoeging" van eindige tijdseenheden (dagen, uren, minuten, seconden, ...). Door aan een eindige eenheid een eindige eenheid toe te voegen kan men nooit een oneindige eenheid bekomen. Gezien tijd volledig opgebouwd is door toevoeging, kan tijd nooit oneindig zijn. Bijgevolg is er noodzakelijkerwijze "een begin der tijden", het tijdstip nul.
De argumentatie tegen de Kalam probeert te stellen dat tijd niet exclusief zou opgebouwd zijn via toevoeging. Spijtig genoeg voor de tegenstanders van de kalam, slagen ze er wel nooit in van aan te tonen hoe juist de begintijd anders dan door toevoeging werd opgebouwd.
Anderzijds kan de initiele tijdsperiode van het universum niet worden geobserveerd. Aldus kan men wel sukselvol argumenteren dat men het gewoonweg niet echt kan weten, gezien het eerste gedeelte van de tijd gewoonweg niet kan worden gekend.