Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping
Het is inderdaad zo dat we vooral moeten leren van de levende praktijk.
1.Men wordt geen dommerik van het ogenblik dat men zich een partijlidkaart aanschaft en verkozen wordt. Het systeem van 50 volksvertegenwoordigers met enkel en alleen wat gezond verstand zou zeer vlug door de politieke partijen gerecupereerd worden.
2.Dat volksvertegenwoordigers betaald worden, daarover zijn we het eens :
ze moeten zelfs goed betaald worden ten einde hen te beschermen tegen corruptie & dat ze een gedeelte van hun loon afstaan aan hun partij is ook een normale zaak.
3.Een binden volksreferendum invoeren & wel op volksinitiatief is allicht een gedachte waard; Wat men in het project van een EU grondwet wilde invoeren nl. een volkspetitie die men dan verplicht als wetgevend initiatief zou behandelen in zowel ER als EP is allicht een goede zaak.
4. De grondvraag lijkt me veleer wat het verschil zou zijn tussen een BROV
besluitvorming en een van gekozen volksvertegenwoordigers.
|
1. Leg dat eens nader uit. Dan kan ik daar proberen een stokje voor steken. Zeer interessant voor mijn artikel. Probeer echter eerst mijn website eens goed te lezen. Er zitten namelijk een aantal regels ingebouwd waardoor dit niet mogelijk zou mogen zijn.
2. Dat is een grote misrekening. Het bewijs is al tientallen keren gelevert dat een hoog loon geen garantie is tegen corruptie. Ik beweer zelfs het tegendeel. Hoe meer iemand heeft hoe meer iemand wil hebben. Je mag niet vergeten dat de regering het gerecht controleerd waardoor er slechts een minuskuul topje van de corruptie naar boven kan komen. Zolang je niemand van je bazen in de weg loopt kan je dus rustig je gang gaan.
3. Als men dan de keuze heeft om de beslissing van de bevolking naast zich neer te leggen is het volkomen zinloos en zal als dusdanig ook worden afgedaan door de bevolking.
4. Das heel eenvoudig. Er is geen verschil. Er zijn in België echter geen
volksvertegenwoordigers. Alleen
partijvertegenwoordigers. Wie niet luisterd naar zijn partijbestuur kan zijn boeltje pakken. Beslissingen die door een partijbestuur (of beter nog, hun opdrachtgevers) worden genomen zijn zelden in het belang van de meerderheid van de bevolking. Je bijt de hand niet die je voed.