Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Tom Jones
Dat is toch wel een zeer vreemde interpretatie van het sociologisch onderzoek dat aantoont dat het subjectief welbevinden in de westerse landen al lang niet meer toeneemt. We zijn rijker, dikker, maar zeker niet gelukkiger (in het Engels spreekt men van de hedonistic treadmill).
De groeiende kloof tussen inkomensgroei en stagnatie/achteruitgang van het welzijn verklaren door de oorzaak ervan bij 'het linkse gedachtengoed' te leggen, is wel heel perfide. Zou het niet zijn dat juist de neoliberalisering, de verharding, de economische verrechtsing van de samenleving ertoe leiden dat mensen alsmaar opgejaagder moeten leven, moeten presteren, moeten geld verdienen om hun status te behouden ('keeping up with the Joneses').
|
Neoliberalisering speelt zeker een rol, maar net zoals het hedonistisch materialisme, het moreel verval en het gebrek aan identiteit is dit slechts een symptoom van een decadente egoistisch-individualistische samenleving die "links" heeft gecreëerd door haar nadruk op "individuele vrijheden", zonder daarbij enige plichten of het belang van collectieve principes te beschouwen.
Liberalisme en socialisme gaan trouwens hand in hand, zoals de recente paarse alliantie nog maar eens illustreert. Beide zijn vruchten van de zogenaamde "verlichting", die de burgerij gebruikte om de arristocratie van haar sokkel te werpen. Het verschil tussen beide ideologieën situeert zich vooral in het feit dat het socialisme de
illusie hooghoudt dat het de "zwakkeren" in de samenleving verdedigt.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Tom Jones
Is het niet zo dat de kloof tussen arm/rijk in België aan het groeien is?
|
Dat is zo, maar de neoliberalisering is daar niet de enige oorzaak van. De verkleutering van het publieke onderwijs alsook de media en het knuffelbeleid tav onbekwame immigranten die geen van de drie landstalen machtig zijn, zijn maar enkele van de vele linkse maatregelen die daar eveneens voor verantwoordelijk zijn.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Peter Tom Jones
Een ecologische economie probeert dit sociaal weefsel terug op te bouwen, zingeving te bieden, én erkent de eindigheid van de ecologische draagkracht.
|
Zingeving bieden en het oude sociaal weefsel terug opbouwen, zal alleen lukken wanneer je erkent dat de eeuwenoude tradities van onze voorvaderen waardevol zijn en dat de linkse sociale revolutie uit de jaren '60 (die een einde maakte aan de laatste vestiges van de traditionele samenleving) een fout is.