Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667
Orwell was noch links noch rechts. Hij was een nuchtere denker met ernstige vragen over de manier waarop politiek bedreven werd in zijn tijd, ongeacht welke ideologie er nu achter die politiek zat. Hij beschreef zich in zijn jonge jaren als een "Tory anarchist", wat mij een beetje doet denken aan de hedendaagse nationaal-anarchisten.
Het is dan ook vooral zijn anti-autoritaire kant die hem ertoe aanzette aan de zijde van de anarchisten te vechten tijdens de Spaande burgeroorlog (zie "Homage to Catalonia"). Hij werd door die ervaring echter geconfronteerd met de naieviteit van het anarchisme en de laffe hypocrisie binnen de "linkse" beweging (waarbij anarchisten en communisten elkaar bestreden), wat toch wel enigszins tot een desillusie leidde.
De belangrijkste elementen uit Orwell's politieke visie waren zijn sympathie voor de arbeider en de Indiase onafhankelijkheidsstrijd. Zijn jeugd speelde hierbij een belangrijke rol. Als zoon van een ambtenaar in Brits-Indië kon hij met eigen ogen de schijnende toestand zien die de wrede Britse kolonisatie in die prachtige oude land teweeg had gebracht. In het thuisland zag hij dan weer de enorme tegenstelling tussen de snobbistische Engelse elite en de onderlagen van de Engelse bevolking. Voor tijdens zijn studie aan Eton kreeg hij een afkeer van de Britse genlemen-cultuur (een afkeer die je trouwens ook vindt onder fascisten en aanverwanten), wat nauw samenhangt met zijn anti-autoritaire visie.
Orwell was in eerst plaats iemand met een anti-politieke instelling die geshockeerd is door de manier waarop er politiek werd gevoerd in Europa en die de mens wou waarschuwen voor de manier waarop populistische regimes (ongeacht ideologie) de bevolking vaak misbruiken in naam van abstracte vrijheidsprincipes.
Ik deel jouw mening hierin volledig.
Ook hier zit ik min of meer gelijk. Ook ik heb als ecologist en grote voorstander van dierenrechten lang Agalev gesteund, maar werd enorm geërgerd door het linkse betuttelingsbeleid en de soms ronduit anti-ecologische of onrechtvaardige maatregelen.
De "laagste prioriteits"-wet voor marihuana is inderdaad een afschuwelijk vehikel. Een gelijkstelling met tabak en alcohol is niet meer dan vanzelfsprekend voor iedereen die maar een beetje bekend is met de materie. Het is surreëel hoe zowel "links" als "rechts" daar een soepje van hebben gemaakt en de logica bijna totaal links hebben laten liggen in het voordeel van een halfslachtige wet waar niemand tevreden mee kan zijn.
Precies! De links-groene beweging zit vol met wereldvreemde idealisten met een burgerlijke achtergrond die noch met de arbeidersklasse noch met de natuur enige feeling heeft en daardoor bijna steevast tegen de belangen in werkt van diegenen die of datgene dat ze beweert te verdedigen.
Radicaal-rechts verzet zich even hard tegen het Europa van het grootkapitaal, hoor. De term in kwestie lijkt zo overgenomen uit de propaganda van het Derde Rijk, dus ik zou niet direct spreken van oud-linkse termen indien je een link met het Derde Rijk wilt vermijden 
Als iemand als Al Gore zich begint in te zetten voor het milieu, dan is dat op zijn minst verdacht. Eveneens verdacht is hoeveel keer ik op de radio al niet heb horen spreken over kernenergie als "schoon" alternatief voor fossiele brandstof, terwijl 15 jaar geleden organisaties als Greenpeace nog volop protesteerden tegen de kernenergie omwille van de zeer schadelijke afval die hierbij wordt geproduceerd. Vandaag geeft Greenpeace trouwens geen kik. Over haar banden met het grootkapitaal zullen we maar zwijgen, zeker?! 
|
Mijn beste Illusion,
1.Orwell was wel degelijk links, hij was lid van de Independant Labour Party. In Spanje vocht hij trouwens aan de zijde van de POUM, een onafhankelijke anarcho-trotskistische partij, niet bij de anarchisten. In het arrtikel op Ya Basta omschrijft Jacobs Orwells politieke visie als volgt: "In zijn anti-stalinisme liet hij zich zowel inspireren door de sociaal-democratische stroming (die hij echter reformistisch vond) als door de revolutionair socialistische traditie (die hij echter sektarisch en dogmatisch vond)." Ik kan dit standpunt alleen maar beamen.
Orwell zag de "sociaaldemocratie" niet als het systeem van 1984, dit systeem is een mengeling van stalinisme en nazisme. De sociaaldemocratie vond Orwell gewoon te soft, te reformistisch, niet te totalitair.
Je andere observaties over zijn anti-autoritarisme of de desillusies na de Spaanse burgeroorlog, getuigen daarentegen wel van een grote kennis over deze belangrijke politieke schrijver.
Toch een paar semi-retorische vraagjes. Denk je dat Orwell pleitte voor een terugkeer van de boer (de tsaar) in zijn boek Animal Farm, of nam hij het op voor de oorspronkelijke idealen van de revolutie? Was hij met andere woorden een rechts-conservatieve contra-revolutionair, of een links-progressieve waarachtige revolutionair?
"All animals are equal", werd "all animals are equal, but some are more equal than others", onder het bewind van de varkens. Denk jij dat Orwell wegens de perversie van deze slogan plots voorstander werd van een inegalitaire maatschappij (zoals jij dat bent), of vond hij dat het egalitarisme juist niet ver genoeg ging?
Nog een citaat van het artikel van Jacobs: "De grote aantrekkingskracht van Orwell ligt, voor mij, in zijn aanhoudend streven om vast te houden aan de wezenlijke inhoud van het socialisme en in zijn vermogen om het te ontdoen van alle dogma’s en franjes die dikwijls enkel de verborgen machtswil van ideologen, politici en bestuurders moeten maskeren. Zijn socialisme is een politiek systeem dat alle mensen in staat moet stellen ’waardig’ te leven."
http://www.yabasta.be/spip.php?article418
Orwell "anti-politiek" noemen, klopt alleen als je "politiek" beperkt tot de "politique politicienne". Orwell was zodanig doordrenkt van de politiek, dat hij niet kon schrijven over een dikke handelsreiziger die zijn vrouw bedriegt, zonder pagina's lang uit te wijden over allerhande politieke vraagstukken.
2. Over Groen!: het doet mij plezier dat je mijn kritieken beaamt. Maar ik wil toch wel opmerken dat ik mijn kritiek constructief bedoelde. Ik wil de partij Groen niet gaan bekritiseren omdat ik ze hun stemmen of zetels zou misgunnen, integendeel, ik hoop dat ze het goed zullen doen in juni. Ik hoop zelfs dat "rechtse groenen", die tegen het grootkapitaal zijn, eerder geneigd zullen zijn om op Groen! te stemmen dan op het VB, dat helemaal geen sociaal-economische of ecologische visie heeft, of beter gezegd, ze hebben er verschillende, zonder coherentie en vol interne tegenstrijdigheden.
3. Mijn gebruik van "oud-links" was een ironische inside joke, verwijzend naar de oude discussie binnen radicaal-linkse bewegingen zoals Rage-ALN over het al dan niet verwerpen van oude terminologie en symbolen. Zelf ben ik normaalgezien een uitgesproken voorstander van een resolute breuk met het verleden, en tracht ik 19de -eeuwe termen zoveel mogelijk te vermijden. Ik heb geen zin om te klinken als Jef Turf.
En dat de SA-stroming binnen de Nazi's, net zoals Mussolini voordien, soms de mosterd heeft gehaald bij revolutionair links op het vlak van bepaalde punten van kritiek op het kapitalisme, lijkt mij duidelijk. Het is niet omgekeerd gegaan, zoals jij schijnt te denken. En daarbij, als ik spreek over het "grootkapitaal", dan focus ik mij niet op een vermeende joodse samenzwering, zoals extreem-rechts vaak wel doet. Dit lijkt mij een belangrijk onderscheid.
4.Tot slot wil ik opmerken dat ik eveneens mijn bedenkingen heb over Gore, en over zijn motieven, maar als een dergelijke film nodig is voor het ecologische bewustwordingsproces, dan is het niet mijn prioriteit om op de boodschapper te schieten.
Greenpeace bekijk ik net als jij met een zeker wantrouwen. Ik ben het eens met je kritiek op hun wisselend kernenergiestandpunt. Alsof de noodzaak voor een verminderde CO2-uitstoot nu plots het kernafvalvraagstuk irrelevant maakt? Maar ik geloof wel dat het de stichter en EX-voorzitter is die nu plots de nucleaire lobby heeft vervoegd.
Verder gedraagt Greenpeace zich inderdad soms als een ordinaire multinational. En het is enkel na fel consumentenprotest dat ze gestopt zijn met hun T-shirts te laten vervaardigen door uitgebutte minderjarigen in Aziatische sweatshops.
5. Groen is niet "extreem-links", wat rechts ook beweert. Groen is in mijn ogen niet links genoeg, en ik ben bijlange niet zo "extreem-links" als de PVDA en de LSP, die Groen dan weer als een centrum-partij beschouwen. Het is allemaal een kwestie van perspectief, natuurlijk.