Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jantje
Ik moet je dus van de eerste keer zwaar terug fluiten.
Men stelde hier duidelijk de vraag hoeveel mensen kan een leefbaar Vlaanderen aan.
Voor een leefbaar Vlaanderen moet je binnen Vlaanderen blijven.
Je mag dus niets moeten invoeren en niets uitvoeren.
De leefbaarheid van een regio moet je bekijken binnen gesloten grenzen.
En dan kom je weldegelijk tot de vaststellig dat Vlaanderen meer dan 2/3 te veel inwoners heeft.
Zo moet je dit dus doen voor elke regio in de wereld.
Pas daarna mag je gaan kijken hoeveel inwoners je ergens meer kan laten overleven, door wereldwijde samenwerking.
De reden van deze opdeling is simpel. Je moet de leefbaarheid bepalen volgens politieke opdeling van de wereld. Want 1 fout woord kan een blokkade van alle in en uitvoer betekenen.
Dat landen en regio's wereldwijd vaak op eigen middelen zijn aangewezen is reeds meerdere malen gewezen en ondervinden nu vele regio's nog.
|
Nu zo duidelijk is dat toch allemaal niet hoor.
Hoeveel personen kunnen er leefbaar wonen in een woning van 200m²?
Je kan dan zeggen dat je deze woning los van de andere woningen in straat moet zien en dat er dan niets moeilijk meer overblijft.
Tja, er zijn zoveel variabelen hé.
Hoeveel verdient papa, hoeveel verdient mama, zijn er al meewerkende kinderen, hebben ze reeds een kapitaaltje in de rug of integendeel enkele zware leningen af te betalen. Is de woning voorzien van alle modern comfort, of juist niet?
Doorgaans wordt leefbaarheid verhoogd door materiele welstand.
Jij vertrekt in je berekeningen van het huidige Vlaanderen, hetgeen over een infrastructuur kan beschikken die niet hetzelfde is als pakweg 100 jaar geleden.
Citaat:
Je mag dus niets moeten invoeren en niets uitvoeren.
De leefbaarheid van een regio moet je bekijken binnen gesloten grenzen.
En dan kom je weldegelijk tot de vaststellig dat Vlaanderen meer dan 2/3 te veel inwoners heeft.
Zo moet je dit dus doen voor elke regio in de wereld.
Pas daarna mag je gaan kijken hoeveel inwoners je ergens meer kan laten overleven, door wereldwijde samenwerking.
|
Hier denk ik dat je dus echt wel een denkfout maakt.
Stel je hebt een regio die genoeg water heeft voor 1 miljoen mensen.
Een andere regio heeft genoeg rijst voor 1 miljoen mensen.
Regio a heeft echter geen rijst en regio b heeft geen water.
In de veronderstelling dat rijst en water elementaire basisbehoeften zijn is er zowel in regio a als b slecht plaats voor 0 personen.
Als regio a en b echter handel mogen drijven met mekaar is er theoretisch in dit oversimplistisch model plaats voor 1 miljoen mensen als b de helft van zijn rijst afstaat in ruil voor de helft van het water van a.
Het is dus zaak om eerst een globale berekening te maken.
WAT KAN DE WERELD BIEDEN?
Daarna kan je met je aantallen gaan schuiven.
In principe zou het om redenen van efficientie (niet wegens de gezeligheid) zelfs geen slecht idee zijn om enkele super geconcentreerde steden/landen te maken waar alle mensen bijeengebracht worden.
Deze benadering staat natuurlijk mijlen verwijderd van wat de doorsnee mens momenteel als wenselijk beschouwd en zal er dus ook niet zo direct aankomen (hoop ikzelf althans toch).
Als vb kan je in deze ook het damproject in China bekijken.
ontzettend veel mensen moeten daar gedwongen verhuizen om plaats te maken voor een project van energiebevoorading.
Dit soort van kunstgrepen zijn misschien weinig menselijk in onze ogen, ze zijn wel efficient. Het maakt hogere aantallen mogelijk. Je kan natuurlijk ook kiezen om de aantallen beperkt te houden en de welstand (grootte vh stuk taart) te verhogen.
Tja kiezen, daar komt het altijd op aan hé.