Rose-Mariette wou wel helpen om Jack naar Kimsie te brengen. Ondertussen probeerde ze met haar nagelvijl om Buba en Hioenz, die niet steeds met de handboeien aal elkaar vasthingen, los te krijgen.
Eigenlijk kon het haar weinig schelen. Ze kon toch niet kiezen wie van die twee compleet verschillende mannen haar het meest aanprak. Twee voor de prijs van één vond ze best goed.
Enfin, zolang ze geboeid waren, moesten Buba en Hioenz, die naast ideologische en raciale bezwaren tegen elkaar, ook nog jaloezie voelde opkomen, omdat ze beide in Rose-Mariette geïnteresseerd raakten en de ene zo onvrijwillig moest toezien terwijl de andere met haar bezig was, elkaar wel tolereren. Daarom besloot RM, zoals ze door vrienden genoemd werd, van de nood een deugd te maken. Voor het eerst was ze blij dat ze vergeten was dat haar nagelvijl aan vervanging toe was.
Nu moest Jack Kimsie zien te vinden. Die Blub was een moeilijk te vinden, supergeheime organisatie, die wel letterlijk onder grond zat. Blijkbaar was hun hoofdkwartier een oude bunker uit een voorbije wereldoorlog.
Naar het schijnt had een verliezende SS officier er ooit een kogel door zijn hoofd gejaagd en zijn geest zou er nog rondspoken.
Met deze kennis in zijn achterhoofd, wist Jack meteen dat zijn getatoëerde stratenplan Hioenz weermaals dienst kon doen. Het plan naar de bunker was inderdaad aanwezig, op een nogal intieme plaats, die dankzij de strubbelingen met Buba over RM juist zichtbaar was.
Voor Jack was dit een goddelijke tussenkomst en hij hoopte dat die Kimsie nog mooier dan Sien was en dat ze hem zou zien zitten. Zo vergat hij al dagdromend al bijna zijn missie.
Hij had nog een uur om het kasteel te bereiken en prins Flippo te vinden. De gsm die hij van de junkie gestolen had, was naast opgebeld belkrediet, ook nog eens slachtoffer van een lege batterij geworden.
Maar geen nood, RM had Kimsies nummer in haar toestel geprogrammeer en ...
|