Zo nu en dan lekt er eens wat van uit in de pers. Guy Verhofstadt en co. hebben het niet zo begrepen op kritische journalisten die de paarse goed-nieuws-show in twijfel trekken. De zeldzame kritisch gebleven opiniemakers worden bestookt met scheldtelefoontjes. Bedreigingen en intimidatie zijn schering en inslag en als ook dat niet helpt, wordt de uitgever onder druk gezet. Fraai is anders.
Afgelopen weekend liet Louis Michel zich nog eens van zijn mooiste en meest 'democratische' kant zien. Aanleiding was een kritisch artikel van Belga-journalist Paul Goossens. Die had het ballonnetje doorprikt waarmee Verhofstadt en Michel in Napels de eer voor zichzelf wilden opstrijken voor de uitbouw van een Europese defensie. Maar, het was een Duits-Frans-Brits onderonsje. En zo kwam het ook in enkele kranten. Dat de Belgische regeringsleiders bestempeld werden als "chocolademakers", een etiket dat Verhofstadt en Michel in diplomatieke kringen krijgen opgespeld, was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen.
Louis Michel voelde zich in zijn kruis én zijn ego getast en kafferde enkele meegereisde journalisten uit op een persconferentie. "De pers is vrij om te schrijven wat ze wil, maar ik hoef dat niet langer te pikken", klonk het. En, ging een tierende Michel verder: "Van nu af zal mijn houding tegenover de media bepaald worden door het feit of de pers mijn politieke doelstellingen dient". Lees als volgt: kritische journalisten mogen die snoepreisjes wel op hun buik schrijven... En als uitsmijter: "Als het nationaal belang op het spel staat, hebben we het recht om de waarheid niet te zeggen".
Inderdaad. Het verklaart waarom liegen en bedriegen het handelsmerk is van deze regering! Louis Michel kruipt steeds meer in de rol van die andere illustere Louis, Louis XIV: "L'état c'est moi!"...
Ze zijn toch zo lief mijnheer ...
Of zoals de prins zegt ... oooo een hooonnndddjje!
|