Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco
Okee, Foucauld was bij leven een eenzaat, net zoals Damiaan de Veuster ook een eenzaat was. Die werd evenmin door zijn kerkelijke oversten aangemoedigd om tussen de melaatsen van Molokaï te gaan leven.
En eenmaal daar werd hij één van hen. Zo erg zelfs dat zijn eigen biechtvader vanuit een bootje zijn biecht moest horen, omdat die brave man zelf bang was om met melaatsheid besmet te raken.
Niettemin worden talloze katholieken (en zelfs andere christen, ja zelfs niet-gelovigen) geïnspireerd door de ontstellend sterke wijze waarop pater Damiaan e.v.a. het evangelie in praktijk hebben gebracht.
En het verhaal is niet ten einde, System: want aangespoord door hun extreem sterke getuigenis metterdaad, nemen ook vandaag nog tallozen de zware beslissing om alles op te offeren - tot hun gezondheid toe - om Jezus' voorbeeld te volgen.
Dat de rotte appels in de mand niet bij machte waren om zelfs maar éénmiljoenste te verwezenlijken van het evangelie, zoals moeder Teresa of Sint-Franciscus dat gedaan hebben, doet niets, maar dan ook niets af van de verdiensten van al die mensen, de talloze onbekenden incluis!
Immers, weinig christenen die zich laten inspireren door bepaalde kerkelijke leiders uit het verleden, wier levenswandel inderdaad aan zware kritiek onderhevig is. Maar des te meer christenen laten zich inspireren door de goede voorbeelden van de Foucault, père Gilbert, Abbé Pierre, Franciscus, moeder Teresa...
... of voor mijn part zelfs van de totaal onbekende zuster Clata die haar hele leven als verpleegster niet veel anders gedaan heeft dan bedlegerige bejaarden verschonen, wassen en voeden.
|
Voor Foucauld vermoedelijk, maar zeker voor de Veuster: voor mij is het heel duidelijk. In mijn ogen is de Veuster
een held in de
werkelijke betekenis van het woord. Daar kan geen twijfel over bestaan. Welke zijn beweegredenen ook moge geweest zijn. Absoluut. Petje af! Katholiek of geen katholiek, maakt me niets uit.