Uitwijzen en uitzonderingen
In een ware, democratische rechtsstaat geldt de wet per definitie voor
iedereen. Het is belangrijk dat - wil men niet alle geloofwaardigheid
verliezen - de wetten ook worden toegepast. Dat geldt natuurlijk ook voor de
asielwet. Want sommigen zijn immers volstrekt illegaal het land
binnengekomen en hebben zelfs nooit de moeite gedaan om een asielaanvraag in
te dienen. Anderen hadden definitief het bevel gekregen het land te
verlaten, omdat hun asielaanvraag bij herhaling afgewezen werd omdat zij
hoegenaamd geen politiek vluchteling bleken te zijn.
De beslissing van de Brugse rechter om de uitwijzing van een Kazachs gezin
tegen te houden op basis van "goede schoolresultaten" (Metro, 02.04.2007)
zorgt dan ook voor commotie. Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael
(VLD) noemt het zelfs "juridisch complete nonsens". Hoe langer hoe
duidelijker blijkt dat steeds meer uitgeprocedeerden hun kinderen als
chantagemiddel misbruiken om aan een verblijfsvergunning te geraken.
Andere actiecomités blijken trouwens moed te putten uit het vonnis van de
Brugse rechter. Zo vindt een bepaald actiecomité dat Siberische
vluchtelingen in België moeten kunnen blijven, omdat de dochter een vlijtige
leerling is. "Zo'n vlijtig, gedreven kind kan de overheid toch niet zomaar
terugsturen?", alsof goede schoolresultaten voldoende zouden zijn om een
illegaal verblijf te belonen.
Wat er in al die gevallen echter niet wordt bijgezegd, "is dat het gezin uit
Kazachtstan illegaal naar België kwam, dat hun aanvraag tot asiel werd
geweigerd, dat ze werden uitgewezen, dat de Raad van State op 7 februari
2002 hun uitwijzing bekrachtigde, maar dat ze nu méér dan vijf jaar later
nog altijd hier zitten, en dat er nu een rechter is die vindt dat ze nog
zeker tot het einde van het schooljaar hier mogen blijven", aldus Eric
Donckier in Het Belang van Limburg (02.04.2007).
Dit is de kern van de zaak. Naast de loodzware verantwoordelijkheid van een
overheid die toelaat dat asielprocedures zo lang aanslepen en die dus een
loopje neemt met de rechtszekerheid, blijft de even prangende vraag waarom
�*ndere gezinnen geen recht zouden hebben op een verblijfsvergunning, als men
dit ene gezin hier laat blijven. En dan kan men evengoed overgaan tot
algemene regularisatie, natuurlijk. Terwijl door het beleid van dezelfde
minister Dewael vorig jaar ongeveer 11.000 al geregulariseerd werden omwille
van 'humanitaire redenen'. In de jaren 90 van vorige eeuw werden die redenen
nog gebruikt voor maximaal 100 personen per jaar.
Geen asielbeleid zonder uitwijzing. Verschillende commentatoren vragen dat
"uitgewezen mensen ook daadwerkelijk naar hun thuisland gebracht worden",
want door te regulariseren wekt men de indruk dat illegaal verblijf in dit
land wordt beloond.
--
Ghingis Khan
http://www.lotuschild.org/
http://www.khadag.org/
http://www.snowleopard.org/