Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lombas
U gebruikt het meningsbeleid van een nationaalsocialistisch regime om uw eigen beleid te legitimeren?
|
Hoe vaak hoor je wel niet dat men allerlei repressieve maatregelen gaat goedkeuren om radicale nationalistische ideologieën te bestrijden onder het mom van de vermeende repressie die er intrinsiek mee gepaard zou gaan? Het is gewoon ronduit shockerend te zien hoeveel mensen als schapen in die hypocrisie meelopen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door lombas
Wat is uw antwoord dan op de vraag of u vindt dat de wetten rond negationisme en revisionisme, concreet nu, dienen afgeschaft te worden?
Zou ik ook even mogen vermelden dat revisionisme één van de belangrijkste peilers van de geschiedkunde is en dat door dat wetgedoe omtrent het geholocaust geheel deze tak enorme schade wordt toegebracht? Dat men, als men zich toch wilt amuseren met zulke kinderachtige wetgevingen, het dan verwoordt als "intentioneel minimaliseren" of dergelijk - de woordkeuze van "revisionisme" continu laten opduiken is een blamage voor het werk van talloze historici.
Dankzij het revisionisme van Anne Curry, bijvoorbeeld, is bijgedragen tot de discussie in hoeverre de Engelsen in de minderheid waren tijdens de Slag van Agincourt. En daar namen met alle zekerheid geen joden aan deel.
|
Holocaust revisionisten en hun sympathisanten gebruiken steevast de term revisionisme om hen aan te duiden. Hun tegenstanders gebruiken echter een andere terminologie.
De tegenstanders van Holocaust revisionisten maken expliciet een onderscheid tussen negationisme en revisionisme. Onder revisionisme wordt het klassieke revisionisme beschouwd. Onder negationisme beschouwt men klassiek revisionisme toegepast op de klassieke dogma's van de Holocaust-geschiedenis oftewel het Holocaust revisionisme. Hierbij wordt het Holocaust revisionisme dan nog eens (onterecht) voorgesteld alsof het ideologisch geïnspireerd zou zijn en daardoor op voorhand zijn conclusies al geeft, waarmee men het nog eens expliciet van het klassieke revisionisme probeert te scheiden.
Het revisionisme wordt schade aangedaan niet zozeer omwille van de link met Holocaust revisionisme, maar omdat er een precedent geschept wordt waar vrij historisch onderzoek niet langer mogelijk is. In het geval van de jodenvervolging moeten een aantal conclusies van tevoren gemaakt worden vooraleer een onderzoek kan starten, als men zich aan de wet wil houden en niet wil riskeren om een schutkring rond zich te creëren (en zo zijn carriere naar de maan te helpen).
Nochtans is historisch onderzoek ook op andere vlakken al enige tijd niet meer zo vrij als men zou denken. Zo worden historici met een afwijkende mening (afwijkend van de meerderheidsgedachte) over bijvoorbeeld de ouderdom van de sfinx in Giza, de aanwezigheid van de eerste mens in Noord-Amerika of de oorsprong van de menselijke cultuur vaak op een vergelijkbare manier behandeld door de academische gemeenschap als de Holocaust revisionisten. Dan hebben we het nog niet eens over de vele historische anomalieën (vb. Egyptische mummies met sporen van de coca-plant en heel wat megalithische bouwwerken) of de politiek zeer gevoelige onderwerpen (naast de jodenvervolging - men denke bijvoorbeeld aan de moord op Kennedy, Pearl Harbour en 9/11).
Met het begin van de 20ste eeuw is de vrije wetenschappelijke geest geleidelijkaan uitgestorven. Modernistisch en postmodernistisch materialisme hebben haar doen plaats maken voor een nieuw soort dogmatisme dat angstvallig doet denken aan het dogmatisme van de middeleeuwse Kerk, maar verheuld in een sausje van pseudo-verlichting.