[Zwartengeel]

Hieronder de visie van de VVB:

Commentaar (JVdC)

Hertogen legt mooie cijferreeksen voor (zie volledige cijferreeksen als bijlage), die de demografische en sociologische ontwikkelingen in Brussel goed toelichten. Maar daar houdt de eensgezindheid op. Zijn interpretatie (de allochtonen kunnen de Vlaamse aanwezigheid op peil houden in onderwijs en politiek bvb.) is ronduit voluntaristisch. Meer geld moet er zijn en dan redden we het wel. Vooral het onderwijs kan volgens hem de allochtonen over de Vlaamse streep trekken. De nieuwe Belgen staan volgens hem gereed om de fakkel van ‘Vlaamse’ aanwezigheid in Brussel over te nemen.
Beleidsmensen die het met die visie niet eens zijn, maken zich volgens Hertogen schuldig aan ‘nationalistische blokkering’ (‘De echte Brusselaar is niet Franstalig of Nederlandstalig, niet allochtoon of autochtoon, het is ne Brusselaar. Maar als hij Nederlands spreekt, tant mieux voor de Vlamingen’)
‘Vlaams Belang en ook NV-A hebben Brussel blijkbaar reeds laten vallen, juist omwille van de 'allochtonen', oninteressant en on-vlaams. Deze ideologische en Vlaams-nationalistische benadering trekt reeds 45 jaar lang het kruis over Brussel en het laat zich aanzien dat de Warandegroep Brussel misschien buiten het Vlaamse onafhankelijksstreven zal plaatsen’, aldus nog Hertogen.
Niet te volgen is Hertogen als hij zijn Brusselse analyse transponeert op de recente ontwikkelingen in Vlaams-Brabant. ’In de Brusselse rand herhaalt de geschiedenis zich’. Hij verwijst naar een recent rapport (SVR-Rapport 2007/1 van Gunter Desmet en Josée Lemaitre) waarin ook het verband wordt gelegd tussen inwijkelingen en ontvlaamsing. ‘In een dynamischer en minder nationalistisch gekleurd perspectief kunnen zij evengoed nagaan wat deze “vervreemding” aan kansen (sic – jvdc) inhoudt voor de ‘hervlaamsing’ van de Rand. Ook hier zijn het volgens Hertogen de allochtonen die mee de basis vormen van het behoud van het Vlaamse karakter van de Rand.

Duidelijkheid

Als er uit de cijferreeksen van Hertogen (maar ook van Desmet en co) iets duidelijk wordt, dan is het dat de voorzichtigheid van de Vlamingen en het voluntarisme van sociologen niet hebben kunnen voorkomen dat Brussel een voor Vlaanderen verloren stad is. De Vlaamse Brusselaar is verdronken. Dergelijke stad kan niet de pretentie hebben om nog lang de hoofdstad van Vlaanderen (en het cement voor België) te zijn.
Als de Denkgroep In de Warande straks radicaal die optie uittekent, moet dat zowat het beste zijn dat Vlaanderen kan overkomen. Kwaad en chagrijnig om het verlies van Brussel zullen veel Vlamingen niet zijn. Een klem op de Vlaamse staatsvorming wordt losgeschroefd.
Dat ligt nog even anders in de rest van Vlaams-Brabant (en in de andere Vlaamse steden). Niet de illusie van Hertogen (‘allochtonen vormen de basis van het behoud van het Vlaamse karakter...), maar de politieke en sociale opbouw van Vlaanderen vanuit een radicaal, krachtig Vlaams beleid (aanpassingsdruk verhogen, migratie binnen de perken houden) kan Vlaams-Brabant Vlaams houden. Een strakke inburgeringspolitiek zonder pamper, dat lijkt ons de enige realistische optie.

http://www.vvb.org/actueel/141/19546