Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus
*Over bestuur/meertaligheid: Het is onwenselijk ons vaderland in twee taalgebieden op te delen, zoals in Denemarken (Schlesswig-Hollstein: Duitstalig deel+Deenstalig deel) omdat men in verschillende provincies en gemeenten de twee talen spreekt. (...)Zwitserland met zijn tweetalige cantons lijkt een beter model (...) daarom dient ons te centralistische Koninkrijk meer bevoegdheden af te staan aan de provincies en gemeenten.
|
Toen dit werd voorgesteld door de Vlaamse Beweging werd dit onmiddellijk afgekeurd. In de tegenbeweging stond de Belgische staat niet alleen, ook de ontluikende Waalse Beweging keerde zich heftig en in oorlogszuchtige taal tegen een dergelijke voorstel. De Franstaligen vreesden immers dat de Vlamingen, door hun numeriek overwicht, de Belgische staat zouden gaan beheersen, waardoor de Franstaligen hun leidende positie zouden moeten afstaan. Ook vreesde men een Vlaamse kolonisatie van Wallonië, waar, zoals iedereen wel weet, heel veel Vlamingen naar toe waren getrokken om in landbouw of mijn te gaan werken.
Daarom werd België na WO I in taalgebieden opgedeeld. Het was een eis van de Franstaligen. En weer ziet men hoe de zaken gemanipuleerd worden ten nadele van de Vlamingen: in Vlaanderen wordt een tweetalig stelsel ingevoerd, terwijl in Wallonië het eentalig Frans stelsel gold.
In feite stelt de door u aangehaalde tekst ook een zekere territorialiteit voor. Immers, in de Zwitserse kantons is de taalregeling slechts op het hoogste niveau tweetalig, terwijl de gemeenten allemaal eentalig functioneren.