Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst
Wat de klimaatheisa betreft, druipt de irrationaliteit van de hele campagne er zo dik af dat men naar adem moet happen. In een normale discussie over risico's zou je bv denken, dat een risico wordt ingeschat door de omvang van de geriskeerde schade te vermenigvuldigen met de kans, dat de schade zal optreden. Men kan bv een dijk niet oneindig hoog bouwen, doch men zal een schatting maken van de risico's, een risicopeil vastleggen dat nog acceptabel wordt geacht, en in functie daarvan de dijkhoogte bepalen. Grote schade die echter slechts een uiterst kleine kans heeft om op te treden, zal worden geaccepteerd. Dat kan niet anders, omdat onze middelen beperkt zijn. In de postmoderne kosmos van het IPCC geldt dit soort overwegingen niet. Er worden bv geen schattingen opgegeven betreffende de kansen, waarmee de diverse doemscenario's kunnen optreden op basis waarvan de klimaatmodellen (geacht worden te) functioneren. Hoe groot is volgens het IPCC nu eigenlijk de kans, dat het in 2100 gemiddeld minstens 5°C warmer zal zijn dan nu? Gaat het over een kans van 10%, van 1% of van 0,0001%? Men komt dit niet te weten. Wanneer men daarover een vraag durft stellen, wordt men simpelweg 'negationist' genoemd, waarna het geroep en gekrijs gewoon verdergaat. Dit heeft niets met enige normale vorm van kennisverwerving te maken. Het gaat om een soort apocalyptisch geloof, gebaseerd op 'consensus' (zie bv de verwijzingen hieronder).
|
Bovenstaande is, eenvoudig gezegd, "a load of crap".
Onzekerheid en risk assessment is altijd al in de IPCC rapporten aanwezig geweest. Er worden zelfs aparte delen aan gewijd ! Zie bvb. in het vorige IPCC rapport (2001) - Working group I / Scientific basis naar chapter 13.5 en alle verwijzingen daarin.
Ontkennen dat IPCC rapporten werken met/gebaseerd zijn op schattingen, kansen en risico berekeningen heeft inderdaad "niets met enige normale vorm van kennisverwerving te maken".