Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door evilbu
Maar de omzendbrief Peeters wordt vaak in de media gelijk gesteld aan "je moet altijd opnieuw je papieren aanvragen".
Zou het geen pacificatie zijn om daarmee in Voeren te stoppen, wetende dat de Franstaligen daar echt lang de meerderheid geweest zijn?
|
Dat eerste is ook juist en volledig overeenstemming met het begrip "faciliteiten" alsook de reden waarom ze zijn ingesteld.
Een woordje uitleg. Na WO II kwam er op vraag van de regering een commissie tot stand die een aantal problemen van economische, culturele en taalkundige aard moest onderzoeken opdat België verder werkbaar zou blijven. Men had inderdaad als voor de wereldoorlog vastgesteld dat België steeds verder naar een tweedelig of -ledig land ontwikkelde. Politici hadden dit al onderkend alsook allerlei deskundigen. Op deze veranderingen trachtte de Commissie-Harmel een antwoord te bieden.
Een van de zaken die een stabiel België mogelijk zou moeten maken, was de vastlegging van de taalgrens en de homogenisering van de taalgebieden. Dat stond uitdrukkelijk en letterlijk in de aanbeveling van die commissie. Om dit mogelijk te maken moesten er in een bepaalde gemeenten met een verscheiden taalbevolking overgangsmaatregelen ingesteld worden op deze taaleenheid bereikt kon worden. Dat waren de zogenaamde - letterlijk volgens de daaropvolgende wettekst - "gemeenten met bijzonder taalstatuut". Onder Franstalige politici werd algauw gesproken over "communes �* facilités", alhoewel dat geen rechtskundige term was. "Facilités", m.a.w. maatregelen die de integratie van anderstaligen in een bepaalde gemeente gemakkelijker maakten (= "faciliter"). Er was een bepaald doel verbonden aan deze "facilités".
Later heeft men geen tijdslimiet in de wet opgenomen, waardoor het getouwtrek is begonnen. In ieder geval, "facilités" zijn een uitzondering, een afwijking van het taalstatuut van de gemeente. Ze zijn dus geen tweetaligheid, maar een RECHT dat een anderstalige burger KAN later gelden om aldus geholpen te worden in zijn eigen taal. In de gemeente is het evenwel niet zo dat men taalregisters hoort bij te houden. De ambtelijke taal van de gemeenten is immers het Nederlands (of Frans, naargelang). En dus gebeurt alles in het Nederlands. Ben je nu als Franstalige nog niet zo goed geïntegreerd en begrijp je moeilijk of niet Nederlands, dan kun je je tot de gemeente wenden waar men u, in woord en geschrift, in het Frans helpt.
Zo zitten "facilités" in elkaar. Bijgevolg is het aan de burger om de stap te zetten en NIET aan de gemeente. Deze zienswijze is niet alleen overeenkomstig met de wet maar ook met de bedoelingen van de wetgever, en werd dan ook door de hoogste rechtsorganen in België bevestigd.