Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
U hebt die boeken niet gelezen omdat in die boeken verwijzen naar dokumenten die ons een idee geven van het opzet van Hitler. En toch zegt u dat het propaganda boeken zijn.
|
Nogmaals, Kogon's uitspraken zijn in de jaren '70 al onderuitgehaald.
Daarboven stond hij bekend als politieke tegenstander van het regime, wat hem 6 jaar Buchenwald heeft opgeleverd. Kort na de "bevrijding" werkte hij al bij de erg anti-Duitse propagandadiensten van het Amerikaanse leger. Zijn bekendste werk
Der SS-Staat - Das System der deutschen Konzentrationslager schreef hij in datzelfde jaar. Een jaar later zou hij samen met Walter Dirks het links-catholieke tijdschrift
Frankfurter Hefte oprichten. Ook wordt Eugen gelinkt aan het Centrale Agentschap voor het Onderzoek van Nazi Misdaden dat in 1958 werd opgericht. enz.
Kogon is dus allesbehalve een objectieve waarnemer en daardoor niet bepaald de beste bron.
Ik ben uiteraard wel geïnteresseerd in de documenten en speeches waar hij en Heydecker zich op baseren. Kunt u een lijst bronvermeldingen geven?
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Indien u met deze wetenschappelijke nauwgezetheid heel de geschiedenis ontleedt, dan wordt het een puike geschiedschrijving, dat kan ik u vertellen. Ik herhaal: dit is weer typisch voor het denken van veel van uw soortgenoten. Wat niet in hun kraam past lezen ze niet of doen ze af als 'propaganda' boeken zonder echt te weten wat er instaat.
|
Het is een vooroordeel van jouw kant om te stellen dat ik op minder objectieve wijze de literatuur in kwestie doorneem, enkel en alleen omdat mijn conclusie verschilt van de uwe.
U kunt mij niet verwijten dat ik enkel neutrale literatuur en pro-Duitse boeken lees. Zo heb ik zelfs groteske literatuur als
Hitler's Willing Executioners in mijn privé-bibliotheek, precies om zo veel mogelijk standpunten te beschouwen en daardoor een zo objectief mogelijk beeld te scheppen. Ook anti-Duitse literatuur ten tijde van WO1 als James Gerard's
Face of Face with Kaiserism of anti-Duitse literatuur van tijdens WO2 als Louis Nizer's
What to do with Germany? prijken in mijn bibliotheek, vergezeld door pro-Duitse tegenhangers. Naast Hitler's
Mein Kampf prijkt Karl Marx's
Das Kapital en
het Dagboek van Anne Frank. Naast Duitse propaganda-magazines als
Der Adler en
Stemmen Uit Duitsland prijken exemplaren van het Amerikaanse oorlogsprogagandamagazine
KIJK en het Russische magazine
De Sowjetunie.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Dat van Shirer en Taylor heb ik ook gelezen. Mij maakt het eigenlijk niet uit of auteurs al dan niet een verdoken sympathie hebben voor Hitler. Je hebt dat vlug door en je calculeert dit in in je beoordeling. Soms zijn er historische weetjes die men in ander boeken niet te weten komt maar wel in dit soort van boeken.
|
Zoals hierboven al aangegeven, doe ik net hetzelfde. Ik kom alleen tot andere conclusies..
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Het enige wat ik niet begrijp is dat sommigen van die mensen bijna ontkennen dat er kampen zijn geweest.
|
Wie beweert zoiets? Zelfs SS-publicaties ten tijde van de oorlog vermelden de concentratiekampen. Dit, welliswaar, als doeltreffend en humaan middel om dissidenten te hervormen.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Ze staan er toch nog. Je kunt gaan discussiëren over het aantal doden en dergelijke. Goed, maar toch niet over het bestaan van de kampen zelf.
|
Ik ben niet bekend met ook maar één auteur die het bestaan van de kampen betwist. Slechts over het aantal doden en het doel van de kampen hebben Holocaust revisionisten een van de mainstream afwijkende mening.
Het zwembad in Auschwitz (binnen de omheining van Auschwitz I en vlak langs de barakken van de gevangenen) is trouwens ook een feit, zoals ik met mijn eigen ogen heb gezien.
