16 april 2007, 06:59
|
#644
|
|
Eur. Commissievoorzitter
Geregistreerd: 14 december 2004
Berichten: 8.453
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza
Een interessante vraag naar de gelovigen toe. Hopelijk komt er een even interessant antwoord?
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco
Mijn persoonlijke overtuiging, mijn individuele aanvoelen zegt me dat er in de kennismaking met God sprake is van tweerichtingsverkeer. Enerzijds God Die al dan niet een oproep doet, anderzijds de mens die al dan niet luistert. Als God roept, en de mens luistert niet, dan leert die mens God uiteraard niet kennen. En als God niet roept, spijts de mens luistert, dan leert hij dat ook niet.Ook meen ik dat God ieder mens roept. Alleen roept Hij niet om het even wanneer. In elk mensenleven zijn er gelegenheden waarop Gods roep luider klinkt, en zijn er eveneens momenten waarop Hij niet roept.
Datzelfde geldt ook voor onze luisterbereidheid: soms zijn we meer tot luisteren geneigd dan anders.Dat ik actief naar God gezocht heb is te sterk uitgedrukt. Ik hou het er meer op dat ik de genade heb mogen beleven dat Hij me riep op een ogenblik dat ik kennelijk méér dan anders bereid was tot luisteren. Je kan het misschien een beetje vergelijken met twee asynchroon lopende golfbewegingen, waarvan de keerpunten mekaar sporadisch raken. En om het nog complexer te maken verlopen geen van beide golfbewegingen regelmatig.Ik zeg het dus niet hé. Ik herhaal dat je, om God te leren kennen, enigszins "geluk" moet hebben. Een beetje zoals in de loterij, zij het dat de winstkansen hier veel talrijker zijn. Als gelovige druk ik het als volgt uit: God is me genadig geweest.
Dat ik geloof is dus zeker niet mijn persoonlijke verdienste... het is een genade.
|
|
Niet dus. Nog vager kan niet. Een gemiste kans. Jammer.
__________________
Etiam si omnes, ego non.
|
|
|