Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door system
Neen, natuurlijk niet. Lomeanor gaf zijn oordeel over zijn horoscoop. Uw oordeel?
|
Oei, kennelijk vergeten. Goed dat je me eraan herinnert.
Ik begin mijn antwoord met het korte pb'tje dat ik aan Joadoor verzond na die horoscoop gelezen te hebben.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco (per pb)
Bedankt Joadoor,
Eén van de volgende dagen gooi ik één en ander op het publieke forum, voorzien van mijn commentaar.
Hoewel ik me in vrij veel punten zeker herken, is het niet 100%. Maar zelfs zonder die 100% lever je toch een redelijke prestatie en zit er een grond van waarheid in.
Beste groet,
ElFlamencoLoco
|
Waarin ik me het sterkst herken:
- neiging tot domineren;
- egocentrisme;
- kunstzinnigheid;
- angst om verkeerd behandeld of begrepen te worden;
- sterke band met mijn moeder;
- tot zware verbale agressie in staat;
- enige preutsheid;
- enigszins neiging naar het conservatieve.
Waarin ik me absoluut niet herken:
- hartaandoeningen;
- hang naar luxe (gouden juwelen, mooie voorwerpen in huis...);
- niet makkelijk boos;
- ijdelheid.
Voorts zijn er nog punten waarin ik mezelf wel herken, doch die ik heb onderdrukt. Zo domineer ik bijvoorbeeld inderdaad graag, maar tegelijkertijd ben ik vroeger zozeer het slachtoffer geworden van andermans dominantie, dat ik die neiging tot domineren poog te temperen, waardoor ik waarschijnlijk bij anderen (die me niet goed kennen) minder dominant overkom dan ik in feite ben.
Hetzelfde geldt mijn omgang met vrouwen die kandidaat-partners zijn. Precies omdat ik vroeger altijd de verkeerde complimentjes maakte - ik noem het "mijn olifantenpoten" - maak ik er vandaag geen meer. Daardoor kom ik waarschijnlijk "kouder" en minder passioneel over dan ik in feite ben.
Conclusie: ik erken me redelijk goed in Joadoors analyse. Spijts dat er geen 100% juistheid is bereikt, vind ik het een prestatie.
Mijn mening over astrologie blijft evenwel dezelfde: de foutenmarge is te groot om van een wetenschap te mogen gewagen. Zulke foutenmarge kunnen menswetenschappen als psychologie of sociologie zich niet veroorloven.
Maar wie astrologie als een "geloof" benadert komt m.i. veel minder bedrogen uit. In zekere zin geloof ik er dan ook in. Immers, als Joadoor aan de hand van bepaalde hemellichaamen op het tijdstip van iemands geboorte bepaalde uitspraken doet, dan heeft dit mogelijk te maken met de aantrekkingskracht die die hemellichamen op ons uitoefenen.
Want vergeten we niet: een menselijk lichaam bestaat voor meer dan 70% uit water. We weten dat een hemellichaam als de Maan, dat astronomisch gesproken vlakbij staat, een niet te onderschatten invloed heeft op de oceanen: de getijdekrachten zien we elke dag aan het werk op de dijk in Oostende. Ook de getijdekrachten van de veel verder wegstaande Zon zijn nog zichtbaar, door het onderscheid tussen springtij en doodtij.
De planeet Jupiter staat nog veel verder weg dan de Zon of de Maan, en dus zal haar getijdekracht evenredig veel kleiner zijn. Maar is die getijdekracht geheel nihil? Het is niet omdat onze wetenschap nog geen meetapparatuur heeft voortgebracht die de getijdekrachten van Jupiter, Mars of Saturnus kan meten, dat die getijdekrachten er niet zijn.
Misschien dat, wanneer ooit zulke meetapparatuur zijn intrede doet, astrologie wél een wetenschap wordt? Ik zeg - het oude adagio indachtig - nooit "nooit"...
... maar voorlopig blijft het bij "geloven", niet bij wetenschappelijke zekerheden. En daarmee kan ik best leven.