Ik vind het een erg duaal verhaal. Ik heb de uitleg van Verstrepen gehoord omwille van het waarom van zijn vertrek en ik begrijp die man wel. Hij was aangetrokken door Filip DW om het Vlaams Belang het aanzien te geven van een brede Vlaamse volkspartij. Iets wat ook wel lukte gezien de 24% van de stemmen bij de Vlaamse verkiezingen in 2004. Nu was die sprong natuurlijk niet de verdienste van Verstrepen alleen, maar hij was onderdeel van operatie die blijkbaar vooral een initiatief was van Filip DW, nochtans de moordende die-hard waarvoor links journaille hem uitmaakt.
Ik vraag me af of iemand in de partij het vlotte lef heeft om te beweren dat JV 1 letter uit zijn betoog (dat je kan terugvinden op zijn blog en waarin hij opvallend zijn best doet om niet met vuil te gooien naar het Belang) heeft gelogen. Ik vraag me dat echt af.
Mijn insziens is zijn vertrek een slechte zaak. Wat ik in 2004 zag, was wat ik wou zien. Een Vlaams Belang dat groeikracht had en waar de mensen die doorgaans onder de sloef van de loge-media ineens niet meer bang van waren (de politici dan weer wel). Jurgen, Filip (DW, niet DM!!), Gerolf, ... waren de mensen die die nieuwe richting verpersoonlijkten. Qua oppositie voeren werd er ook meer op inhoud gespeeld dan zuiver wat lachen en roepen in het parlement. De mensen zagen dat en zagen dat het goed was.
Verstrepen had in elk geval wel standpunten en verkondigde die ook. Misschien eens in zijn archiefje van podcasts en videocast gaan rondneuzen. Hij was een rechtstreekse link naar de kiezer en dan vooral de jonge kiezer. Ik heb twee jaar genoten van zijn uitzendingen waarin hij met engelengeduld en heel bevattelijk antwoordde op de vragen van mensen die koudwatervrees hadden wat betreft het Vlaams Belang (je kent ze wel, de vragen zoals "Waarom neemt het Vlaams Belang publiekelijk niet meer afstand van extremisten", "Waarom doet een racistische partij...", enz...).
Ik meen het. Ik vind het een verlies voor de partij. Ik had het Vlaams Belang liever zien doorgroeien naar een partij die in een eerste fase maar twee zaken als absolute prioriteiten naar voor schuift. De Vlaamse onafhankelijkheid en het migratieprobleem. Dat je daarrond een stevige partij moet kunnen bouwen betekent ook de hulp van mensen die die twee dingen voorstaan maar die pakweg wel voor euthanasie en het homohuwelijk zijn.
Wat ik nu zie, is een Vlaams Belang dat wil krimpen. Dat zich wil terugplooien op zuiverheid. Wie het maar 99% met ons eens is, kan beter weggaan. De gigantische sprong uit 2004 van een partij die zich bij het volk had getoond als een brede en toegankelijke volkspartij "met gezond verstand" (jaja) moet heden blijkbaar plaats ruimen voor een soort 'back to basics' die misschien deels te verklaren is uit rancune omwille van die vermaledijde stabilisering in Antwerpen.
Ik vrees dat "de zuiveren" binnen de partij toen hun kans schoon hebben gezien om terug te keren naar het comfortabele nest... de partij die extreem mag zijn maar minder stemmen haalt en aldus nooit verantwoordelijkheid moet dragen. Het eeuwige verschoppelingske aan de rechterzijde dat weliswaar "zuiver" is maar nooit meer de politieke agenda zal bepalen of beïnvloeden.
Het bedroeft me enorm, want ik zag het Vlaams Belang (en later ook LDD) als de laatste kansen om numeriek en slagkrachtsgewijs het Vlaamse volk klaar te stomen voor die onafhankelijkheid die het zo erg verdiend heeft na 177 jaar van onderdrukking. Blijkbaar heeft een tegenvallend kiesresultaat in Antwerpen (dan nog omwille van wat men eufemistisch demografische evoluties noemt) er anders over beslist.
Ik volg en neem actief deel aan politieke internet fora. Ik merk wel hoe Vlaams Belang hardliners snakken naar de veilige dagen dat een partijbijeenkomst archaïscher was, meer gebrul en minder in de pap te brokken. Ik vind dat een erg spijtige evolutie. Het Vlaams Belang met die 24% van de stemmen, waaronder ook kiezers die voor een homohuwelijk zijn of die euthanasie vinden kunnen of die wetten die vechtscheidingen voorkomen wel kunnen appreciëren, DAT Vlaams Belang bepaalde de politieke agenda. Dat Vlaams Belang is er in geslaagd om meer Vlaamse autonomie (een pleistertje op een etterende wonde, maar goed... meer dan dat we hadden kunnen verwachten onder paars) als punt 1 op de verkiezingsagenda te plaatsen.
Het is dat "brede" Vlaams Belang dat het politieke establishment (jaja... woordje engels mag ook he
) dat pas echt angst in de harten van het regimevolkske jaagde. Pas toen het Vlaams Blok indertijd en later het Vlaams Belang zich etaleerde als de partij van iedereen, van elke arbeider en bediende, en niet alleen de vendelzwaaier op zondag, toen pas werden de grote kanonnen bovengehaald. Toen pas kreeg je de processen, de wetten, en zelfs de gigantische uitschuivers qua uitspraken van onze politici waarvan de "mentaal gehandicapten" van zelfverklaard volksmens en genie Decroo de laatste was.
Die wetten, die uitspraken. Die tonen aan dat het regime schrik had voor een Vlaams Belang dat op korte termijn maar twee speerpunten had en mensen die niet alles van het programma klakkeloos namen kon vertegenwoordigen. Maar dat is verleden tijd nu. Zelfs grote figuren als Gerolf en Filip DW kunnen blijkbaar niet op tegen een golf van radicalisering die zich na Antwerpen 2006 van de partij heeft meester gemaakt en dat stemt me droef en tevreden tegelijk.
Droef omdat het Vlaams Belang haar positie van brede volkspartij opgeeft. Terug naar de zaalfeestjes met veel symboliek en harde taal. Weg van de mogelijkheid om incontournable (frans mag ook eens als het past) te worden. Weg van het bepalen van de agenda, laat ons met rust. Dat is de boodschap die voor mij tussen de regels hoorbaar is vandaag.
Ik ga niet licht over dingen, Beste x. Helemaal niet. Ik geef je mijn analyse voor wat ze waard is en je zal ze misschien met 1 zinnetje wegvegen. Ik ben en blijf uiteraard Vlaams Nationalist tot in de kist. Maar het Vlaams Belang... ik moet er toch even over nadenken hoor. Ik steun mensen als Filip DW en Gerolf A in hun overtuiging maar ik vraag me af welke minder in de kijker lopend onderdeel van die partij blijkbaar vandaag het pleit kan winnen tegen die twee zwaargewichten. En ik vraag me vooral af waarom ik nog zou stemmen voor een partij die lijkt te gaan voor het terugplooien op het veilige.
Veel meer respect voor een Filip DW die zijn nek uitsteekt en daarvoor veroordeelt dreigt te worden. Want als we spreken over Verstrepen moeten we spreken over Filip die Verstrepen heeft aangetrokken en hem ook heeft gesteund en is blijven steunen. De man die volgens Hugo Camps (De Morgen van gisteren) asielzoekers aan vleeshaken hangt, blijft een vriend van Jurgen Verstrepen en beiden konden makkelijk tezamen optreden in Ter Zake, elkaar niet onderbrekend en amper ruzie zoekend met mekaar. Ik vraag me echt af wie de oproerkraaiers dan waren.
Maar goed. Ik ga een eind maken aan mijn enorm lange post. Deze gaat trouwens ook verschijnen op politieke fora dus knip hem maar niet (freedom of speech
)
Ik zit met vele vragen. De belangrijkste is die over de brede volkspartij. Want die bereik je niet met een "wie niet met ons is, is tegen ons".
Het staat je vrij te reageren en ik hoop ook dat je dat doet.
Ik vrees alleen dat het Vlaams Belang na 2007 nooit de geijkte formule "1 miljoen Vlamingen" zal kunnen gebruiken. En al zeker niet om te radicaliseren wat blijkbaar nu de boodschap is.
Met respect en vriendschap,
Een Vlaams-Nationalist
Jazeker